Izzattillo Islomov
Buvisi nabirasiga yiliga ikki marta “semestr nafaqasi” yuboradi. U bunga hech qanday munosabat bildirmaydi – qo’ng’iroq qilmaydi yoki yozmaydi. U umidsizlik va xafagarchilikni qanday engishi mumkin?
“Kichik nabiramga yiliga ikki marta 100 yevro miqdorida “o‘qish bonusi” yuboraman. Katta akasi va singlisi kabi. Ular har doim sovg’adan qanchalik xursand bo’lishlari haqida yozadilar. Junior – javob yo’q, salom yo’q. Balki behuda kutayotgandirman? Men o’qishni yoki eshitishni istardim: “Bu ajoyib, buvijon”. Yoki shunchaki “rahmat”. Yoki bugungi kunda 100 evro hech narsaga arzimaydimi?” – deydi afsus bilan Bavariyalik 75 yoshli Irena.
Shunga o’xshash savollarni rossiyalik buvilar so’rashadi, ular kam pensiyalarga qaramay, o’z farzandlari va nabiralarini hayratda qoldirishda davom etmoqdalar. Ular nafaqat kun kechirishga, balki ularga yordam berishga ham muvaffaq bo’lishadi.
Uchta mutaxassis minnatdorchilik umidida dunyodagi barcha buvilarga maslahat beradi.
1. “NABIRANGIZNI QO‘LLAB-QUVVATLAGANINGIZDAN XURSAND BO‘LING”.
Margit Auer, eng ko’p sotilgan “Sehrli hayvonlar maktabi” bolalar kitobi muallifi, uch o’g’ilning onasi
Ba’zan men minnatdor o’quvchilardan xat olaman. Men o’zim hech qachon bunday xat yozmayman va ularga javob bermayman. Bunga vaqtim yo’q va yana bir bor o’zimni eslatmoqchi emasman.
Ba’zilar, ehtimol, mening xatti-harakatlarimni qo’pol deb bilishadi. Ammo boshqa tomondan qarang. Balki sizning nabirangiz xayolida juda ko’p narsa bor va kundalik tashvishlari bilan u har safar sizga javob berishni unutib qo’ygandir? “Semestr nafaqasini” yuborish marosimini davom ettiring. Va nevarangizni qo’llab-quvvatlay olganingizdan xursand bo’ling.
Behruzbek Hamidov
