Nima uchun odamlar psixoterapevtga borishadi?

Bu savolga bitta universal javobim bor.

Garchi, albatta, har bir alohida holatda ko’plab variantlar bo’ladi. Ammo umuman olganda, ularning barchasi bir narsaga – o’ziga mos yashashga tushadi.

Ko’pincha bu jarayonga turli xil himoya ruhiy mexanizmlar, ijtimoiy bosim, ichki qarama-qarshiliklar, qarshilik – o’zi va atrofimizdagi dunyo bilan aloqa qilish bilan bog’liq bo’lgan barcha narsalar to’sqinlik qiladi.

Va bu erda yoqimsiz narsa – hayotingiz bilan aloqa o’rnatish, uni yanada yaxlit his qilish uchun siz ko’p narsani o’zgartirishingiz kerak … Va birinchi navbatda, insonni nima to’xtatayotganini ko’rib chiqishingiz mumkin bo’lgan sharoitlar kerak. ?

Masalan, bunday sharoitlarni psixoterapiyada topish mumkin.

Bunday sharoitlarni tashkil etishning qiyinligi shundaki, u terapiyaga kelgan bola emas, u (va har doim ham emas) asta-sekin nimanidir o’rgatishi mumkin. Va to’liq rivojlangan shaxs o’z qarashlari, hayotni idrok etishi va hayotiy tajribasining katta yuki (ko’pincha qiyin va hatto travmatik) bilan keladi. Bunday odamni boshqacha yashashga “qayta o’rgatish” juda qiyin.

Ammo umid qayerda?

Agar terapiya makonida bunday odam o’ziga nisbatan boshqacha munosabat tajribasiga ega bo’lsa – yanada hajmli, yaxlit bo’lsa, u o’ziga va hayotiga boshqacha munosabatda bo’lishni boshlaydi.

Terapiyadagi eng qiyin narsa shundaki, mijoz terapevtga o’ziga tanish bo’lgan munosabatlar usullarini olib keladi (shu jumladan, terapevtni manipulyatsiya qilish, busiz biz qayerda bo’lar edik?) va terapevt bularning barchasini o’z ichiga olishi kerak. uni va mijozga “qayta ishlangan” javob shaklida qaytaring. Terapevtning nazarida o’zini tutish va aks ettirish bo’yicha etarli tajribaga ega bo’lgan mijoz asta-sekin o’z voqeligini qanchalik kam buzilish bilan tan olish qobiliyatiga ega bo’ladi.

Bu bir vaqtning o’zida ham qayg’uli, ham quvonchli. Inson ichki jihatdan etukroq bo’ladi. Yetuklik esa unchalik qiziq emas, bilasiz.

Va … bu jarayon odatda bir necha yillik muntazam terapiyani oladi. Sozlama va muntazamlik haqida alohida gapirishga arziydi. U erda bundan ham murakkabroq.