Xotira va e’tibor

Klaviaturada yozishning monoton harakatlaridan farqli o’laroq, qo’lda yozish diqqatimizni va xotiramizni faollashtiradi. Har bir harfni chop etib, chiziq oxirigacha bo’lgan masofani taxmin qilsak, diqqatimiz sezilarli darajada oshadi. Shu bilan birga, fazoviy fikrlash faollashadi, chunki biz harakatlarimiz orqali bir necha qadam oldinda o’ylaymiz. Bizning xotiramiz diqqat darajasiga bog’liq – yozish paytida biz hozirgi faoliyatga e’tibor qaratganimiz sababli, biz nafaqat yozilgan narsalarni, balki butun mavzuni – tafsilotlar va assotsiativ seriyalar bilan yaxshiroq eslaymiz.

Nutq va lug’at

Vashington instituti psixologlari 2009 yilda tadqiqot o’tkazdilar. Ikki guruh bolalar insho yozdilar – ba’zilari qo’lda, boshqalari kompyuterda. Natijalar qo’lda yozilgan matnlar ancha ifodali ekanligini ko’rsatdi. Yozuvda biz murakkabroq grammatik tuzilmalardan foydalanamiz, so‘zlarni diqqat bilan tanlaymiz va masalaga ijodiy yondashamiz. 

Stress va psixik

Ehtimol, ko’p odamlar uzoq telefon suhbatlari paytida qog’ozga mavhum chizmalar chizishlarini yoki butun durdona asarlarni yaratishlarini payqagandirsiz. Va psixologlar o’z tashvishlaringizni kundalikka yozishni maslahat berishadi – har doim qo’lda. Ushbu ikkala misol ham qo’lda yozishda qanday qilib o’zimizni xotirjam qiladiganimizni ko’rsatadi. Mashhur “qog’oz qizarib ketmaydi” frazeologiyasi Tsitseronning “Do’stlarga maktubi” da paydo bo’lgan. Bu shuni anglatadiki, hamma narsani yozish mumkin, hatto biz aytishga jur’at etmayotgan narsamiz ham. Rus tilida analog o’rnatildi: qog’oz har qanday narsaga bardosh beradi va shu nuqtai nazardan uni salbiy fikrlardan xalos bo’lish usuli sifatida talqin qilish mumkin. Bu ta’sir qisman xattotlikning bugungi kunda mashhurligi uchun javobgardir. Chiroyli yozuvchilik mahoratini oshirib, biz kundalik muammolarimizdan voz kechamiz va o’zimizni yaxshi his qiladigan yangi narsalarni yaratamiz.