Muallifdan: To’liq maqola:

Ota + Onam = Men

Ota-onamiz, to‘g‘rirog‘i, ota-onamizga bo‘lgan munosabatimiz butun hayotimizning poydevori, biz yaratgan yangi oilaning poydevoridir. Ota-onalarimizdan birini rad etish orqali biz avtomatik ravishda o’zimizning bir qismini rad etamiz. Faqat quyoshni, yaxshi yoz kunlarini yashash va tanib olish va qishning sovuq kechalarini rad etish mumkin emas. Biz xohlaymizmi yoki yo’qmi, tun keladi va o’z-o’zidan keladi. Undan abstrakt qilish mumkin emas. Qorong’u kechalarda qanchalik salbiy narsalar sodir bo’lishi, kunning bu vaqtidan nafratlanish, norozilik va quyosh botishiga qarshi kurashish haqida ko’p gapirishingiz mumkin. Ammo tun hech qaerga ketmaydi. U belgilangan vaqtda keldi va bizning xohishimizdan qat’iy nazar keladi.

Xuddi shunday, ota-onamizni yoqtiramizmi yoki yo’qmi, ular haqida bilishni xohlaymizmi yoki yo’qmi, ular baribir bizda, har bir hujayramizda, bizning ajralmas bir bo’lagimiz sifatida doimo mavjud bo’ladi. Har bir inson ayollik va erkaklik tamoyilidan iborat bo’lib, yarmi onadan, yarmi otadan. Inson onasidan voz kechib, o’z ichidagi ayolni o’ldiradi, otasini rad etib, erkakni yo’q qiladi. Ota-onadan yuz o’girib, odam bo’sh bo’lib qoladi, kichikroq va zaifroq bo’ladi.

Bola (yoshidan qat’iy nazar – 15 yoki 50 yoshda) ichi bo’sh va tushkunlikka tushadi. Vayron bo’lgan odam o’z sevgilisiga nima berishi mumkin, nima bilan bo’lishishi mumkin? U o’z farzandlariga nimani o’tkazishi mumkin? Faqat depressiya va vayronagarchilik. Qoidaga ko’ra, tushkunlikka tushgan va bo’sh odam boshqasini xuddi shunday o’ziga tortadi va ular “nikoh” deb nomlangan oilani yaratadilar. Agar ular bir-birlarini sevib qolishsa ham, ularning munosabatlarining poydevori nuqsonli va to’liq emas. O’zining yangi oilasini yaratishdan oldin, yigit ota-onasi bilan qanday munosabatda bo’lishi haqida juda jiddiy o’ylash kerakmi? Ularga nisbatan uning qalbida nima bor? Barcha da’vo va shikoyatlarni olib tashlash juda muhim, ota-ona kimligidan, qaerda va qanday yashashidan, tirik yoki yo’qligidan qat’i nazar, ularni qalbingizga minnatdorchilik va hayotingizga muhabbat bilan qabul qilish, xuddi shunday. Ko’p emas, kam emas. Ona va otani qabul qilib, biz o’zimizni qabul qilamiz, hayotimizga “HA” deymiz.

Ko’p odamlar oilaviy hayot uchun eng yaxshi sherik to’liq oilada o’sgan kishi ekanligiga ishonishadi. Ammo to’liq oilada bola har doim ham ota-onasini hurmat qilmaydi va qabul qilmaydi. Bola hech qachon onasini yoki dadasini ko’rmaydi, lekin qalbida unga yaqin bo’lishi mumkin.

OM – Ota va ona

To’g’rilik, o’zini o’zi ta’minlash, ishonch – ko’p odamlar ushbu xususiyatlarga ega bo’lish uchun o’nlab shaxsiy rivojlanish seminarlaridan o’tadilar. Ammo biz qanchalik o’qimaylik va qanday texnikani o’zlashtirmaylik, ongli ravishda otamiz va onamizga mehr bilan qaramagunimizcha, hech qachon bunga erisha olmaymiz. OM – yaratilishning asl tovushidir. Ko’pchiligimiz bu ovozning bizni shifolashini bilamiz. OM deb aytish orqali biz uyg’unlashamiz, tinchlanamiz, tinchlanamiz va o’zimizdan xabardor bo’lamiz. Bu tovush bilan biz bu jarayonning mohiyatini tushunmay turib, Olov va Materiya, Ota va Onani birlashtiramiz. Hamma narsa ongsiz darajada sodir bo’ladi. Endi tasavvur qiling-a, qalbimizda Ota va Onani ongli ravishda qabul qilish bizga qanday kuch va kuch beradi. Biz butun va to’la bo’lamiz. Biz o’zligimizni topamiz.