O’z-o’zini hurmat

Muallifdan: O’zingizni hurmat qilishingiz qanday? Juda qiziq narsa. Aksariyat odamlar uchun u avtomatik rejimda “ishlaydi” va bu eng yaxshi variant emas. Boshqacha bo’lishi mumkinmi? – bu maqola haqida. Muallifning veb-sayti: www.mirludey.org

Jamiyatni noaniqlik, o’zini past baholash va “Qanday qilib o’zingizga ko’proq ishonch hosil qilish kerak?” mantiqiy savol qo’zg’atadi. O’z-o’zini hurmat qilish nima? U bilan bog’liq muammolar qanday shakllanadi? Yaxshi o’z-o’zini hurmat qilish surati nimaga o’xshaydi? – ushbu maqolada men yoritishga harakat qilaman.

O’z-o’zini hurmat qilish juda qiziq narsa. Bu so‘z lug‘aviy ma’noda insonning o‘ziga o‘zi baho berishini bildiradi. Aslida, ko’pincha biz o’zimizga ko’r-ko’rona topshiramiz va keyin ota-onamiz yoki boshqa muhim odamlar bolaligimizda bizga bergan baholarni takrorlaymiz va bularning barchasini “boylik” ni o’z-o’zini hurmat qilish deb ataymiz.

Inertsiya bilan o’zini o’zi qadrlash

Qabul qiling, odam yurishni, velosiped haydashni, tennis o’ynaganda raketkani ushlab turishni o’rganganidek, u avtomatik ravishda buni davom ettiradi. “Odat ikkinchi tabiatdir” deb bejiz aytishmagan. Har qanday o’qituvchi sizga aytadi: boshidan to’g’ri o’rgatishdan ko’ra, qayta o’qitish ancha qiyin. Ishlarni eski usulda davom ettirish ancha oson! Biz shunday qilamiz, avtomatik ravishda o’zimizga bolaligimizda qanday munosabatda bo’lgan bo’lsak, o’zimizni baholash va muomala qilishda davom etamiz.

Bizning hayotimizda juda ko’p, juda ko’p avtomatlashtirish mavjud! Va bu, bir tomondan, yaxshi! Tasavvur qiling-a, agar HAR bir harakat, masalan, tishlaringizni cho’tkalash, har kuni qayta o’rganilishi kerak edi! Dahshatli tush!

Biroq, avtomatizm ham yomon, chunki biz ko’p harakatlarni noto’g’ri, noto’g’ri va eng yaxshi tarzda emas, balki “o’rganganmiz”. Va ko’pincha, odat bo’lib, biz AVTOMATLI O’zimiz haqimizda salbiy o’ylashni davom ettiramiz, avtomatik ravishda harakatlarni bajaramiz va BIZNI BAXTLI QILGAN munosabatlarga ishonamiz!

Shu bilan birga, bizning hayot ritmimiz yuqori, buni payqashga vaqtimiz yo’q, biz doimo biror joyga yugurishimiz, biror narsaga erishishimiz, biror joyda o’z vaqtida bo’lishimiz kerak. Biz bularning barchasini, asosan, bolalikdan 3-5 yoshgacha o’zlashtirgan usullarda qilamiz! Va bu usullar har doim ham samarali emas.

O’zini past baho – do’zax doiralari

Ko’pincha bu shunday bo’ladi: odam o’ttiz yoki qirq yoshga to’lgunga qadar shunday avtomatik tarzda yashaydi. Tom ma’noda bir xil “do’zax doiralari” ni ko’p va ko’p marta bosib o’tib, ya’ni takrorlanadigan vaziyatlarni va bir xil turdagi munosabatlarni boshdan kechirgan odam o’zini hafsalasi pir bo’lgan, ruhiy jarohatlangan va charchagan deb biladi.

“Yerdagi sayohatimning yarmini tugatib, o’zimni qorong’u o’rmonda ko’rdim” – Dante, “Ilohiy komediya”. Ana o‘shanda odam avtomatik harakatini to‘xtatib, hayotini ijodiy qayta ko‘rib chiqadi. Xo’sh, yoki yomon variant – spirtli ichimliklar, giyohvand moddalar, depressiya, munosabatlarning buzilishi va boshqalar.

Oh, agar biz avvalroq to’xtab, o’ylab ko’rsak va o’zimizning avtomatizmlarimizni, bizni baxtsiz qiladigan narsalarni anglay olsak, tushunganimizda, ularni o’zgartirish uchun ko’proq kuch sarflagan bo’lardik! Va hayot yanada baxtli bo’ladi va ko’p muammolardan qochish mumkin edi! Psixoterapiya bunday muammolarni hal qiladi. Ammo, afsuski, ko’p hollarda odamlar psixologga faqat “qorong’u o’rmonda”, tom ma’noda “eski hayotining xarobalarida” qolganlarida murojaat qilishadi.

O’z-o’zidan shubhalanish qanday shakllanadi – misol

Ota-onalar ayniqsa maqtashmadi, ular kichkina odamni chizishga (yoki biror narsaga) bo’lgan ishtiyoqida qo’llab-quvvatladilar. Ular, umuman olganda, bunga qarshi emas edilar, lekin ular uning badiiy ijodiga yoqimli dabba sifatida qarashdi. U ota-onasi hali ham san’at ixlosmandlari ekanliklarini, ular buyuk san’atkorlarni, ta’bir joiz bo’lsa, unchalik ko’rmasliklarini anglab yetgan.

Biroq, o’jarlik bilan chizishda davom etar ekan, u vaqti-vaqti bilan noaniq o’zini tutib oladi, uning “daubi” o’zidan boshqa hech kimni qiziqtirmaydi, sotilmaydi. Binobarin, uning oʻzini chizishda ham, oʻz asarlarini boshqalarga koʻrsatishda ham, koʻrgazma va bozorlarga targʻib qilishda ham FAOLLIGI CHAM boʻladi.

Xuddi shunga o’xshab, boshqalarga nisbatan g’azablangan, noto’g’ri yoki haddan tashqari sub’ektiv baho o’zining past bahosiga aylanadi.

Shu bilan birga, inson ongli darajada, hatto o’ziga ishonishi va o’z ishini targ’ib qilishni zarur deb bilishi mumkin. Faqat buning uchun u etarli energiyaga ega bo’lmaydi. Buni u “banal” dangasalik yoki umumiy ohangning pasayishi sifatida his qilishi mumkin; u hatto “shunchaki” iste’dod yo’q degan xulosaga kelishi mumkin. Bu o’z-o’zini aldash.

Hech o’ylab ko’rganmisiz, nima uchun aynan yuqori o’z-o’zini hurmat qilish kerak?

O’z-o’zini hurmat qilish bizning xatti-harakatlarimizga, munosabatlarimizga, hayotimizga qanday ta’sir qiladi? Nega o’z-o’ziga ishonch bo’yicha trening juda jozibali? Har qanday tok-shouda o’z-o’zini past baholash qoralanadi va tuzatiladimi?

So’rovlar shuni ko’rsatadiki, adekvat, yaxshi o’z-o’zini hurmat qilish har qanday maqsadlarga erishishdagi faoliyatimizning kaliti va hayotda muqarrar muvaffaqiyatsizliklar bo’lgan taqdirda najot va reanimatsiyamizdir.

Har qanday (va ayniqsa yomon va qiyin) vaziyatda yuqori energiya va faollikni saqlab qolish uchun sizga shaxsiy kuch kerak! Energiya – bu HISSA qo’shish, kuchingizni muvaffaqiyatli faoliyatga sarflash qobiliyatidir. Energiyaga sarmoya kiritish uchun esa sizda bo’lishi kerak! Bu asosiy muammo –

O’zini past baholash energiyani yo’qotadi

O’zingizni baquvvat odam deb hisoblaysizmi? Kimda energiya yo’q desa, adashadi. Har bir inson energiyaga ega! Biroq, ba’zilar buni asosan o’z-o’zini anglash va yutuqlarga sarflaydilar, boshqalari esa o’z kuchini o’zlariga qarshi yo’naltiradilar, uni o’z-o’zini qoralashga, tana kasalliklari shaklida moddiylashishga va o’zlarining ruhiy azoblarini uyushtirishga sarflaydilar (tabiiyki, bularning barchasi ongsiz ravishda).

Gap shundaki, inson o’z energiyasini qanday boshqaradi. Men, amaliyotchi psixolog, gestalt-terapevt sifatida, bu savolga javob berish har qanday odamning yaxshiroq hayot yo’lidagi birinchi vazifasi ekanligini ta’kidlayman: “Siz o’z kuchingizni qanday ishlatasiz? Uni nimaga sarflayapsiz? Nimaga sarmoya kirityapsiz? Bu savollarga tasodifiy emas, balki to’g’ri va chinakam javob berish uchun siz o’zingizdan xabardor bo’lishingiz kerak!

O’z-o’zini anglash – bu avtomatizmning aksi, undan chiqish yo’li

Bu yerda energiyangizni qanday boshqarayotganingizdan xabardor bo’lish va hozir yangi, ijodiy, hozirgi vaziyatga yaxshiroq moslashishga olib keladi.

Qoida tariqasida, bizda xabardorlikka vaqt yo’q, shuning uchun ko’pchilik odamlar uchun energiya avtomatizmlar bilan bog’liq. “Men o’z orzularimga mos kelmayapman”, “loyihalarimni amalga oshirish va yakunlash uchun kuchim yo’q, shuning uchun men o’z imkoniyatlarim chegarasida yashayman” degan tuyg’u shu erdan keladi.

“Hammasi yomon” deb qaror qilasizmi yoki chiqish yo’lini qidirasizmi?

Energiyaning katta qismi o’z-o’zini hurmat qilish haqidagi tashvishlar tufayli buziladi, tashqi hodisalar “juda” shaxsiy va g’amgin tarzda qabul qilinganda. Bu voqealarning barchasi, albatta, shaxsga nisbatan salbiy narsani anglatishi kerak.

Masalan, u munosib emasligi yoki u yomon odam ekanligi, unda biror narsa noto’g’ri ekanligi yoki hayot unga bekor qilish belgisini beradi. Natijada, u aybdorlik, uyat, g’azab, qayg’u va umidsizlik kabi og’riqli tajribalar botqog’iga kiradi. Va bu vaziyatdan chiqish yo’llarini izlash, ichkarida va tashqarida qo’llab-quvvatlash, vaziyatni hal qilish va uni yanada chalkashtirmaslik o’rniga.

O’sishga emas, balki o’z-o’zini hurmat qilishga intiling

O’z-o’zini hurmat qilish uchun biz o’zimiz kim bo’lishimiz kerak, o’zimizni his qilishimiz, o’zimiz bilan uchrashishimiz kerak. Bundan tashqari, siz o’zingizni o’rganishingiz va sevishingiz kerak! Va bu ISH, do’stlar! Ko’pchiligimiz bu ishni qilmasdan o’zimiz haqimizda hukm chiqaramiz. Bu Xulosa YOLG’ON! Bu o’zini o’zi qadrlash EMAS. Bunday xulosaga tayanish haqiqatan ham mumkin emas va u erda energiya yo’q!

Axir, o’z-o’zini hurmat qilish

1. O’zingizni o’zingiz baholash. O’ZINGIZNI O’ZINGIZNI baholaysiz va o’zingiz haqidagi tajribalaringizga, g’oyalaringiz va qadriyatlaringizga (fikrlarga, ayniqsa boshqalarning fikrlariga EMAS) asoslanib baholaysiz. Va qachon
2. Siz boshqa odamlarning baholariga qaramay, o’zingizni hurmat qilishingizni saqlay olasiz, boshqa odamlarning bu baholari siznikidan yuqori yoki past bo’ladimi, muhim emas!

Yaxshi o’z-o’zini hurmat qilish ikki nuqtadan – ichkaridan va tashqaridan saqlanadi.

Ichkaridan yaxshi o’zini-o’zi hurmat qilish –

bu bizning o’zimizga bo’lgan ijobiy munosabatimiz: zaif tomonlarimiz va kamchiliklarimizni qabul qilish, shuningdek, kuchli tomonlarimiz, qobiliyatlarimiz va istaklarimizni tan olish. Ammo bu umuman olganda!

Ichkaridan yaxshi o’zini-o’zi hurmat qilish misoli

Aytaylik, siz odamlar bilan munosabatlarda o’z hissiy salohiyatingizni to’liq ochib bermayotganingizni his qilyapsiz, siz ochiq bo’lgan zonalar borligini his qilyapsiz va siz cheklangan va muzlatilgan zonalar mavjud. Agar siz o’zingizni shunday baholasangiz (bu sizning o’zingizning hurmatingiz), kimdir sizni “juda hissiyotli”, kimdir sizni “butunlay asabiy” deb aytsa ham, siz uni saqlab qolasiz.

Agar o’z-o’zini hurmat qilish sizning haqiqiy O’ZINGIZ TAJRIBASIGA, bu alohida holatda, hissiy zonalaringiz tajribasi va bilimiga asoslangan bo’lsa, buni qilish oson (Vasya bilan men hissiy jihatdan ochiqman, lekin Olya bilan men yopiqman). Siz bunday o’z-o’zini hurmat qilishingizga ishonishingiz mumkin, unda energiya beradigan haqiqiy BILIM mavjud.

Tashqi tomondan yaxshi o’zini-o’zi hurmat qilish

Bir oz aqldan ozganga o’xshaydi, ayniqsa yuqorida aytilganlarning barchasidan keyin. Biroq, yaxshi o’zini-o’zi hurmat qilish REALIST bo’lishi kerak, ya’ni haqiqat va boshqa odamlar tomonidan tashqi tomondan tasdiqlangan bo’lishi kerak!

Siz yaxshi yozuvchimisiz? Yoki hazilda bo’lgani kabi: “Bilmayman, sinab ko’rmadim”?

Axir, bir tomondan, agar siz hech narsa yozmagan bo’lsangiz, yaxshi yozuvchi bo’la olmaysiz! Boshqa tomondan, qancha odam, juda ko’p fikrlar. Aytaylik, siz bir nechta insho yozdingiz. Kimdir bu ishlaringizga yorqin baho beradi, kimdir befarq qoladi, kimdir esa “axlat” deb baho beradi.

Haqiqat sirpanchiq mavzudir

Ob’ektiv haqiqat yo’q! Biroq, sub’ektiv fikrlar ko’p – haqiqatlar va odamlar o’rtasida aytilmagan kelishuvlar mavjud!

Misol: “Anna Karenina” romani. Har kim o’zining “Anna Karenina” asarini o’qiydi, uning o’ziga xos talqini. Vaholanki, bunday kitob ham MAVJUD, jahon adabiyotining durdona asari ekanligiga ham kelishuv bor!

O’z-o’zini hurmat qilishning tashqi yordami

Har birimiz o’zimizni hurmat qilishimizni boshqa odamlar tomonidan qo’llab-quvvatlashga muhtojmiz. Bunday yordamsiz muloqotda, insho yozishda va boshqa yutuqlarda yaxshi, yuqori darajadagi hayotiy energiyani saqlab qolish shunchaki MUMKIN emas! Ko’p energiya tanib bo’lmaydiganlikka qarshi ko’rinmas kurashga sarflanadi.

Siz odamlar tomonidan tan olinishi kerak! Tashqi qo’llab-quvvatlash sifatida e’tirof etish mutlaqo zarur, busiz o’z-o’zini hurmat qilish vaqti-vaqti bilan pasayadi! Bu hech bo’lmaganda bir kishining e’tirofi va yordami bo’lsin! Agar siz uchun muhim bo’lgan masala bo’yicha odamlarning yordami bo’lmasa, unda siz g’alaba qozonishingiz kerak! Agar siz qanday qilib zabt etishni bilmasangiz, unda O’RGANING, chunki aqliy haqiqatda ham, jismoniy haqiqatda ham, kim nima deyishidan qat’i nazar, daladagi kishi jangchi emas.

Agar siz bir guruh odamlarga qarshi yolg’iz bo’lsangiz, ehtimol guruh sizni e’tiborsiz qoldiradi yoki sizni tashqariga itarib yuboradi va sizning o’zingizni hurmat qilishingiz tashqi voqelikka tayanadigan hech narsaga ega bo’lmaydi. Va shuning uchun vaqti-vaqti bilan qulab tushadi. Siz o’sha, ikkinchisi, uchinchi masalada sizning qadringizni hech kim tan olmagan HAQIQATga duch kelasiz.

O’zingizning hurmatingizni tashqi tomondan qo’llab-quvvatlamaslik yoki shunchaki tan olinmaslik – bu qiyin va juda energiya sarflaydigan vaziyat.

Tashqi tan olinmaslikning o’z-o’zini hurmat qilishiga ta’siriga misol

Psixoterapevtik amaliyotdagi mijozning savoli: agar o’ttiz yoki qirq yoshga kelib erkak bilan biron bir munosabatlar rivojlanmagan bo’lsa, o’zingizga ayol sifatida qanday yuqori fikrda bo’lish kerak?

Bunday vaziyatda ayol, albatta, ichki o’zini o’zi qadrlashiga tayanishi va o’zini qadrlashni va sevishni o’rganishi mumkin. Va, albatta, bu o’zingiz haqingizda yomon o’ylashdan ko’ra yaxshiroqdir. Adekvat, yaxshi ichki o’z-o’zini hurmat qilish qimmatli yutuq va juda muhim manbadir! Busiz o’z-o’zini hurmat qilishni yanada kuchaytirish mumkin emas.

Ammo, afsuski, bu etarli emas, chunki o’zi haqida yaxshi yoki yomon fikrda bo’lgan ayol hali ham yolg’iz qoladi, yolg’iz qoladi. Vaziyatni o’zgartirish uchun o’z-o’zini hurmat qilishni tashqaridan kuchaytirish, bir guruh odamlarning yordamiga murojaat qilish kerak, bu holda erkaklar! Va buning uchun sizga kerak

Harakat qiling, g’alaba qozoning, ta’sir qiling!

Shu bilan birga, aynan shu guruhni rad etish, tanqid qilish va befarqlik xavfiga duchor bo’lish. O’zaro munosabatlarga kiring va bo’ling, ularda va o’zingiz uchun o’zingizning qadr-qimmatingizni toping. O’zingizning qadr-qimmatingizni boshqalar tomonidan tan oling va nima bo’lishidan qat’iy nazar, uni saqlang!