Biz o’z oldimizga maqsad qo’yganimizda, tanlovimizning asl sabablari haqida kamdan-kam o’ylaymiz. Burunning shaklini tuzatish yoki kamroq tashvishlanish, kvartira sotib olish yoki bir kun qo’pol xo’jayinni rad etish – ehtimol har qanday istakni lakonik formulaga qisqartirish mumkin: biz baxtli bo’lishni xohlaymiz.

Biroq, baxtga erishish yo’lida biz ko’pincha bizni unga yaqinlashtiradigan vositalar haqida xato qilamiz. Va keyin, hatto qimmatbaho hisoblagichlarni sotib olgandan keyin yoki plastik jarrohlik amaliyotini o’tkazganimizdan keyin ham, biz o’zimizni qoniqtirmaymiz. Boshqa odamlarning orzulari va fikrlariga qaramay, qanday qilib to’g’ri maqsadni qo’yish mumkin?

TUMANLI IDEAL

Bizning psixikamizning xususiyatlaridan biri shundaki, biz o’zimizni baholay olmaymiz va taassurot qoldira olmaymiz: agar bizga biror narsa yoqsa, biz unga ega bo’lishni xohlaymiz. Va biz mashinaga ega bo’lishni xohlaymizmi yoki ma’qullaydigan xatti-harakatlarimiz muhim emas.

Gestalt terapevti Yekaterina Muxacheva ta’kidlaydi: “Bizning kimligimiz va qanday bo’lishni xohlayotganimiz o’rtasidagi farq juda sezilarli”. – Lekin g’oyalar va ideallar qayerdan keladi? Qoida tariqasida, tashqaridan – televizordan, Internetdan, kitoblardan, ota-onalardan va atrofdagi odamlardan. Bizning boshimizda ma’lum bir tasvir shunday yaratiladi, biz o’zimizni moslashtirishga harakat qilamiz. Bundan kelib chiqadiki, biz o’zimiz uchun nimanidir xohlasak, o’zimiz bilmagan holda jamoatchilik fikri, ma’lum bir ijtimoiy dastur garoviga aylanib qolamiz».