oshqalar bilan har qanday mojarodan so’ng, 42 yoshli Anna o’zida ikkita xususiyatni sezadi. Birinchidan, u o’z his-tuyg’ularini jiddiy qabul qilmaydi. Ikkinchidan, u darhol “hamma narsaga juda zo’ravonlik bilan munosabatda bo’ldi”, “hamma narsani yuragiga juda yaqin oldi” deb o’ylay boshlaydi. Va u o’zini qanchalik zaif his qilsa, bu reaktsiyalar shunchalik aniq bo’ladi.

“Ilgari hamma narsa bundan ham battar edi: men boshqalarga menga shunchaki dahshatli munosabatda bo’lishlariga yo’l qo’ydim, chunki men o’zimni “burmayapman” deb o’yladim va aslida hamma narsa men o’ylagandek yomon emas edi”, deb eslaydi ayol.

“Xo’sh, ha, men ishda ham, shaxsiy hayotimda ham yutqazganman”, deb qo’shimcha qiladi 27 yoshli Mariya. “Nima qilsam ham, aminmanki, bu hech kimga yoqmaydi va men orzu qilgan ish shunchaki vazifaga mos kelmaydi.”

Anna va Mariyaning xatti-harakatining nomi bor: o’z-o’zidan gaz yoqish

Siz “gaslighting” atamasi bilan tanish bo‘lsangiz kerak (agar bo‘lmasa, bu haqda, masalan,bu yerda o‘qishingiz mumkin. ). Bular bir kishining boshqa odamni o’zining etarliligiga shubha qilishga urinishlari. Shunday qilib, biz o’z-o’zidan gaz yoqilganda, biz o’z his-tuyg’ularimizni qadrsizlantiramiz va o’z xotiralarimiz, idroklarimiz va haqiqatimizga shubha qilamiz.

GAZ YORITILISHINING BELGILARINI QANDAY ANIQLASH MUMKIN

“Siz hech qachon qiyin tajribani boshdan kechirdingizmi va keyin hech qanday yomon narsa bo’lmaganiga o’zingizni ishontirdingizmi? O’zingizga ayting-chi, siz juda sezgirsiz va “hamma narsani dramatizatsiya qilishga” moyilmisiz? Bu o’z-o’zidan gazni yoqishning asosiy belgilaridan biri, – deb tushuntiradi klinik psixolog Brit Barkholts.

O’ziga bo’lgan ishonchni osongina yo’qotadigan bunday odamlar tezda nima bo’lganiga va kim aybdor ekanligiga shubha qilishni boshlaydilar. Ular savol berishadi: “Bu haqiqatmi yoki men hammasini o’ylab topdimmi? Balki sodir bo’lgan narsa mening aybimdir? Bu haqiqatan ham shunchalik yomonmi? ”

“Bundan tashqari, o’z-o’zidan gaz yoqishga moyil bo’lgan odamlar odatda o’zlariga, his-tuyg’ulariga va his-tuyg’ulariga ishonmaydilar. Ular hamma narsani to’g’ri qilganliklariga shubha qilishadi va tashqaridan tasdiqlash kerak; Ular boshlarida turli vaziyatlarni qayta-qayta o‘ynatib, o‘zlarini qoralash uchun nimadir izlaydilar”, — deya qo‘shimcha qiladi klinik psixolog Ketlin Kempbell hamkasbining so‘zlariga.

Odatda, boshqa birov – ota-ona, hamkor, hamkasb yoki xo’jayin – bu fikrlarni boshimizga o’rnatgandan so’ng, bizning etarliligimiz va malakamizni muntazam ravishda shubha ostiga qo’yib, his-tuyg’ularimizni qadrsizlantirgandan keyin biz o’zimizni shunday his qila boshlaymiz. “Natijada, o’zimizni “gaslighting” odat tusiga kiradi: biz o’zimizdan va o’z haqiqatimizdan, zo’ravonning” yordamisiz” shubha qilishni boshlaymiz”, – deya sharhlaydi Barxolz.

VA UNGA QANDAY KURSHISH

“Afsuski, ko’p hollarda psixoterapiyadan qochib bo’lmaydi, chunki bunday fikrlar va o’z-o’ziga nisbatan munosabat uzoq vaqtdan beri avtomatik bo’lib qolgan va haqiqatan ham “bizniki” nima ekanligini va biz tashqaridan nimani qarzga olganimizni tushunish juda qiyin”, deydi Kempbell. . “Siz hamma narsani o’zingiz engishga harakat qilishingiz mumkin, ammo ichki qarshilik juda katta bo’lishi mumkin. Terapevt sizga o’zingizga bo’lgan ishonchni tiklashga yordam beradi.”

Biroq, siz o’zingiz qilishni o’rganishingiz mumkin bo’lgan bir qator narsalar mavjud.

Shu kabi fikrlarni kuzatib boring

“Hammamiz o’zimizni turli yo’llar bilan yoqib yuboramiz. Va buni qanday qilib aniq – qanday so’zlar, iboralar bilan, qanday vaziyatlarda amalga oshirayotganingizni tushunish muhimdir “, deydi Barkholz. “O’z naqshlaringizni qanchalik yaxshi tushunsangiz,” haqiqatni tekshirish “ni amalga oshirishingiz va kuchli tetik bilan duch kelganingizda, o’z vaqtida bunday fikrlar oqimini to’xtatishingiz osonroq bo’ladi.”