1. O’TMISH BILAN YARASHISH

Bizning shaxsiyatimiz allaqachon ota-onamiz va biz o’zimizni tanishtirgan barcha odamlarni tanlashni o’z ichiga oladi. Agar biz o’tgan avlodlar merosidan uyalsak yoki qo’rqsak, biz butunlay o’zimiz bo’la olmaymiz. Ammo bu yukdan qutulish uchun vaqt kerak.

Faqat o’ttiz yoshga kelib, ular o’z muvaffaqiyatlarini ota-onasining o’sha yoshdagi yutuqlari bilan solishtirmasdan, o’z hayotlarida yashashga harakat qila boshlaydilar.

Boshqalar faqat ichkilikboz onaning yoki qirq yoshga to’lgan oilani tashlab ketgan otaning sharmandaligidan xalos bo’lishadi. “Haqiqiy bo’lish” ham oson emas, chunki sotsiolog Vinsent de Goljak aytganidek, “inson o’zini shakllantirgan tarixning bosh qahramoni bo’lishga intiladi”.

Asosiysi, haqiqatni aniqlash emas, balki biz bilgan narsalarni xotirjam idrok etish

“Tarixchilar haqiqat degan narsa yo’qligini bilishadi”, deb tushuntiradi u. — Tarix, ayniqsa, o‘zimizniki, bu rivoyat, ya’ni sub’ektiv konstruksiya bo‘lib, o‘z ichiga bizning sub’ektiv fikrlarimiz kiradi. Asosiysi, haqiqatni aniqlash emas, balki biz bilgan narsalarni xotirjam qabul qilishdir. Bizning vazifamiz tarix, sotsiologiya va psixologiya usullaridan foydalangan holda ajdodlarimiz hayoti va ularning xatti-harakatlaridan faktlarni ko’rib chiqishdir.

Bu ish bizga ularning motivlarini yaxshiroq tushunishga va ularn