TAJRIBALI YO’L1932 yilda Artur Jenness ijtimoiy muvofiqlikni o’rganish uchun mo’ljallangan birinchi eksperimentlardan birini o’tkazdi – boshqa odamlarning haqiqiy yoki xayoliy bosimi ta’sirida odamning xatti-harakati yoki fikrining o’zgarishi. U konteynerga 811 dona loviya joylashtirdi. Tajriba ishtirokchilari konteynerda qancha loviya bor deb o‘ylaganlarini anonim tarzda yozib olishdi. Keyin mavzular guruhlarga bo’lindi va deyarli barchasi dastlabki taxminlarini o’zgartirdi.
Oradan bir necha yil o‘tib turkiyalik psixolog Muzafer Sherif yana bir tajriba o‘tkazdi. Mavzular birma-bir qorong’i xonaga olib ketildi. Hamma harakatlanyapti deb o’ylagan yorug’ nuqtaga qaradi, lekin aslida joyida qoldi. Mavzulardan nuqta qanchalik uzoqqa siljigan deb o’ylashlari so’ralgan.
Shundan so‘ng ishtirokchilar uch kishilik guruhlarga bo‘lindi va ko‘pchilik guruh fikriga qo‘shilib, javobini o‘zgartirdi. Keyinchalik tadqiqotchilar ularga yana bu savolni berishganida, ko’pchilik sub’ektlar o’zlariga emas, balki guruhga javob berishdi. Keyinchalik, 1950-yillarda Solomon Ash guruh bergan javoblar asosida odamlarning 75 foizi chiziqning kutilayotgan uzunligi haqidagi fikrini o’zgartirganini aniqladi.