O’z-o’zini tanqid qilish tendentsiyasi perfektsionistlarning asosiy xususiyatlaridan biridir. Biz hech qachon o’zimizni etarlicha yaxshi deb his qilmaymiz. Bizni hech qachon natija va sarflagan harakatlarimiz qoniqtirmaydi. Biz o’zimiz uchun haqiqatga to’g’ri kelmaydigan umidlarni qo’yamiz, biz ularni shunchaki qondira olmaymiz. Bu biz uchun boshqalardan pastligimizning isboti bo’lib xizmat qiladi.

Aytishimiz mumkinki, biz o’zimizga nisbatan qattiqroq bo’lishimiz kerak, chunki bu bizni yaxshiroq bo’lishga undaydi. Ammo tanqid ko’pincha motivatsiyani oshirishdan ko’ra uyatga sabab bo’ladi. Bu bizning o’zimizga bo’lgan hurmatimizga putur etkazadi. O’zimizni haqorat qilish orqali biz yaxshilana olmaymiz.

Ko’pchiligimiz o’zimizdan ko’ra boshqalarni sevish osonroq deb hisoblaymiz. Biz o’zimizni ayblaymiz, nosog’lom munosabatlarni saqlab qolamiz, toksik moddalarni iste’mol qilamiz va tanamizni yomonlashtiramiz – bularning barchasi biz “boshqa” ekanligimizga ishonamiz va bu sevgi va hurmatga to’liq loyiq bo’lgan nomukammal odamlarni emas, balki bizni pastroq qiladi.

Albatta, siz o’zingizning barcha kamchiliklaringizni yaxshi bilasiz, lekin siz o’zingizning kuchli tomonlaringizni qadrlamaysiz va kamsitmaysiz.

Ushbu to’qqiz usul sizning ichki tanqidchingizni o’chirishga yordam beradi.

1. Haqiqiy bo’lmagan taxminlarni sozlang.Siz hamma narsani mukammal bajara olmaysiz. Muvaffaqiyatga erishishingizga umid qilib, o’zingizni muqarrar umidsizlikka mahkum qilasiz. E’tiborni erishib bo’lmaydigan idealga emas, taraqqiyotga qarating.