Behruzbek Hamidov
Ushbu maqola ustida ishlash so’rovdan boshlandi, unda ishtirokchilar psixiatrga murojaat qilishlariga qanday tashvishlar xalaqit berishi mumkinligi bilan o’rtoqlashdilar. Lekin aslida nimadan qo’rqish kerak va xurofot sohasiga nima tegishli? Mariya Leibovich, psixiatr, yuqori toifali psixoterapevt, murakkab masalalarni yoritishga yordam beradi.
MUAMMOGA MUNOSABAT
“Meni aqldan ozgan odamdek qabul qilyapsizmi? Kimgadir ulashilsinmi? Buni o’zim hal qila olmaymanmi? Men normalman!”, “Hammasi unchalik yomon emaski, siz psixiatrga borishingiz kerak”, “Barchangiz kasalsiz, men emas” – ko’p odamlar bahslashadilar. Keng tarqalgan noto’g’ri tushunchalardan biri – faqat jiddiy buzilishlar, gallyutsinatsiyalar va shunga o’xshash alomatlar bilan “psixiklar” shifokorga borishiga ishonishdir.
Biroq, tashvish buzilishi va depressiya ham psixiatrga murojaat qilish uchun sabab bo’lishi mumkin. Ammo ko’pchilik muammoni tan olishni istamasligi, vaziyatni yaxshilash imkoniyatiga ishonmaslik, takabburlik yoki befarqlik, ba’zan esa kasallikni yashirish istagi bilan to’xtatiladi.
“Asta-sekin vazn ortib borayotgan yoki kal bo’lib qolgan odam kichik o’zgarishlarni sezmasligi mumkin va faqat olti oy oldingi fotosuratni ko’rib, to’satdan uning qanchalik semirib ketganini yoki kal bo’lib qolganini tushunadi. Shunga o’xshash stsenariy ko’pincha depressiv va tashvishli kasalliklar bilan ishlaydi, deb tushuntiradi Mariya Leibovich. – Semptomlar ko’pincha asta-sekin, to’lqinlarda rivojlanadi – ba’zida yaxshi, ba’zan yomonroq.
Izzattillo Islomov
