Qadriyatlar inqirozi.

E’tibor bermasdan, odam qirq yoshga to’ladi va bu erda yana inqirozga duch keladi. Ushbu inqiroz odatda o’rta hayot inqirozi yoki qadriyatlar inqirozi deb ataladi.
 
Qirq yoshli odam uning orzulari va hayot rejalari ularni amalga oshirish jarayoni va natijalaridan qanchalik farq qilishini aniqroq va aniqroq ko’radi va baholaydi. U inson hayotining o’tkinchiligini chinakam qadrlay boshlaydi. Qirq yoshli erkakning oldida o’zi erishgan hamma narsani va hayotda hali nimaga erishishi va nima qilishi kerakligini qayta ko’rib chiqish vazifasi turibdi.
 
Ushbu inqiroz odamga qanday qilib yashashni tanlash imkoniyatini beradi: yoki fiziologik zaiflashuv bilan birga aqliy zaiflashadi yoki fiziologiya muvaffaqiyatsiz bo’lishiga qaramay, uning aqliy va shaxsiy imkoniyatlarini rivojlantirishda davom etadi.
 
Qirq yoshlilar umuman hayot qadriyatlarini tushunishni va qayta baholashni boshlaydilar; qirq yoshlilar ular uchun qanday qadriyatlar muhimligini tushunishga harakat qilishadi. Qadriyatlarni qayta baholash hayotning uchta o’zaro bog’liq sohasiga ta’sir qiladi: shaxsiy, oilaviy va professional.
 
Qirq yoshli odam uchun asosiy qadriyatlar sevgi, ish, shaxsiy hayot, ijod, etuk, to’liq va rang-barang hayotdir. Bu yoshda inson o’zi va imkoniyatlari haqida kuchli tasavvurga ega bo’ladi, o’zini o’zi qadrlash shakllanadi va rivojlanadi.
 
Oila a’zolari o’rtasidagi munosabatlarni saqlash o’rta yoshdagi odamlar uchun muhim ehtiyoj bo’lib, bu yoshda asosiy qadriyat bo’lib xizmat qiladi. Ammo agar qirq yoshli odamlarda bunday ehtiyoj bo’lmasa, unda qadriyatlarda chalkashlik bor yoki hayot o’z ehtiyojlari va bevosita ehtiyojlarini qondirishga aylanadi.
 
O’rta yoshdagi inqiroz – bu, birinchi navbatda, ma’naviy yordamni izlash. Bu davr eng qiyin davrlardan biri deb ataladi, chunki… Insonning nafaqat tashqi, balki ichki hayotida ham chuqur qayta qurish sodir bo’ladi, inson nafaqat hayotning ma’nosini qidiradi, yo’q, u umuman hayotning qadr-qimmatini qidiradi.
 
Qadriyatlarning o’zgarishi sodir bo’ladi: inson tashqi qadriyatlarga (boylik, martaba, partiyalar yoki jamoalarga a’zolik) unchalik ahamiyat bermaydi va ichki hayot, to’plangan tajribani o’tkazish haqida ko’proq o’ylay boshlaydi, samimiy insonni qadrlay boshlaydi. munosabatlar, oila va do’stlar bilan yaqinlik, avlodlar uchun nimani qoldirish mumkinligi, uning atrofidagi dunyoga qanday g’amxo’rlik qilishi mumkinligi haqida o’ylang.
 
Biroq, bularning barchasi faqat aqliy va shaxsiy qobiliyatlarini rivojlantirish yo’lini tanlaganlar bilan sodir bo’ladi. Ammo bu inqirozni boshdan kechirishni istamaydigan, o‘z ustida kerakli ichki ishlarni bajarishni istamaydiganlar ham bor, ularning taqdiri og‘ir.

Qoida tariqasida, ular og’riqli va quvonchsiz hissiy holatga tushib qolishadi, bu tabiiy ravishda odamlardan ajralib turishga, hayot va ularning faoliyatining ma’nosini yo’qotishiga, tushkunlik va izolyatsiyaning tez kuchayishiga, hayotning turg’unligiga olib keladi.