Qayta tug’ilish yoki o’zingizga yashashga ruxsat bering

uallifdan: EOT usuli bilan umurtqa pog’onasi og’rig’i ishi

Qayta tug’ilish yoki o’zingizga yashashga ruxsat bering

EOT usuli bilan o’murtqa og’riq bilan ishlash holati

Qisqacha ma’lumot:

31 yoshli yigit murojaat qildi. Ilgari yengil atletika bilan professional shug’ullanardi. 15 yoshida orqa tomoniga jarohat olgan (shtanga uzilgan). Natijada, sport bilan “bog’lash” kerak edi (mijozning so’zlariga ko’ra). So’nggi paytlarda u ish bilan yaxshi munosabatda emas. Oxirgi ish joyidan bir yildan sal ko’proq vaqt o’tdi. Shu vaqt ichida doimiy, og’riqli bel og’rig’i kuchayib, terapevtga murojaat qilish paytida deyarli chidab bo’lmas holga keldi. Shuningdek, mijoz salbiy fikrlar bilan engib chiqadi, hayot zerikarli va quvonchsiz ko’rinadi. So’nggi paytlarda-hamma narsaga befarqlik, depressiv holatlar. Doimiy ish qidirish hech narsaga olib kelmaydi, garchi ish uchun ma’lumotlar mavjud bo’lsa ham – xohish, mehnatsevarlik va ko’plab mutaxassisliklar va qobiliyatlar.

Dastlabki suhbat davomida mijoz bel og’rig’i haqida bir necha bor takrorladi va uni “orqa tarafdagi Shomil umurtqa pog’onasini qanday qazdi”, “Shomil meni qanday ushladi”deb atadi. Hissiy-majoziy terapiya usuli yordamida ishlash uchun ideal variant (EOT, muallif professor N. D. Linde), chunki mijoz allaqachon og’riq tasvirini o’zi yaratgan.

Quyida terapevt (T) ning mijoz (K) bilan so’zma-so’z suhbati keltirilgan. Rasm bilan ishlashni boshlaymiz:

K. – … go’yo Shomil menga yopishib olgandek, – bosadi, siqadi, siqadi.

T.-Shomilga aytingki, siz endi uni siqmaysiz, siqmaysiz, siqmaysiz (biz paradoksal usuldan foydalanamiz, taxminan. muallif).

• Keyingi-mijozning qarshiligi,u buni aytishni istamaydi, u Shomilni siqib chiqarmaydi, aksincha. Bu shunchaki terapevtga ishonish, ushbu variantni sinab ko’rish va mijozga mohiyatini tushuntirmaguncha Terapevtdan keyin ushbu iborani takrorlash taklif etiladi. Bu ishlaydi, chunki mijoz allaqachon EOT bilan tajribaga ega va bu uning birinchi maslahati emas.

K. (Shomil tasviriga murojaat qilish) – men endi sizni siqmayman, siqmayman, siqmayman, sizga yopishmayman, qazmayman.

T. – bir vaqtning o’zida nimani his qilasiz? Tasvir bilan nima sodir bo’ladi?

K.-bilasizmi, bu g’alati … lekin tutqich zaiflashayotganga o’xshaydi. Ha, bu men uchun osonroq, sezilarli darajada osonlashadi.

T.-yana takrorlang, bir necha marta, siz to’g’ri yo’ldasiz. Va nima bo’layotganini tomosha qiling. Meni yangilab turing.

K.-men Shomil uzilib, oyoqlarini ochganini va hozir yonimda ekanligini ko’raman.

T.-endi u bilan nima qilishni xohlaysiz? Shomilga nisbatan o’zingizni qanday his qilasiz?

K.-men uni haydab yubormoqchiman. U meni uzoq vaqt qiynadi, azobladi. Yoki oyoq osti qiling.

T.-Kuting. Men sizga boshqa variantni taklif qilaman. Shomilga quyidagilarni aytishga harakat qiling. Agar xohlasangiz, keyinroq tushuntiraman. Endi uni haydab yubormasligingizni ayting. Uni sevishingizni ayting, unga erkin va mustaqil bo’lishga, o’zi bo’lishga ruxsat bering. Uni xuddi shunday qabul qiling. Unga o’zi xohlagan va o’zi tanlagan hayot kechirishga ruxsat bering.

K.-yo’q, yo’q, yo’q. U ko’p yillar davomida meni qiynadi, tishladi, tishladi, menga juda ko’p og’riq keltirdi. U menga juda xalaqit berdi. Yo’q, men uni yomon ko’raman, u juda dahshatli, xunuk.

T.-va shunga qaramay, men turib olaman. U siz aytgandek ko’p yillar davomida sizga yopishib olgan va siz uni haydab yuborgansiz. Va Shomil kuchliroq edi, oxirgi kuch bilan, faqat sizning yoningizda bo’lish, sizga yaqinroq bo’lish. Nihoyat, shuncha yil o’tgach, sizga etib borish, shu yillar davomida unga juda zarur bo’lgan qimmatli e’tiboringizni jalb qilish uchun tishladi, qazdi. Iltimos, buni qiling.

K. (terapevtning so’zlari ishladi, mijozning shaxsida biror narsa o’zgardi, go’yo u biron bir narsani taxmin qila boshlagandek)-Ha, men endi haydab yubormayman, deb aytaman va keyin – so’zma – so’z.

T.-hozir nima bo’lyapti?

K. (takroriy takrorlashdan so’ng, o’lchov, ichkarida qandaydir kurash bor. Zo’riqish, chalkashlik, qo’rquv.)

T.-endi sizga nima bo’lyapti? Siz nimani ko’rasiz? Shomil bilan nima sodir bo’ladi?

K.-bilasizmi, bu shunchalik qo’rqinchli va yoqimsiz rasmki, men sizni tasvirlamayman ham. (Sukunat…)

T.-Xo’sh, siz hali ham urinib ko’rasiz, ayting. Sizni ishontirib aytamanki, buni qilish kerak.

K. (bir oz sukutdan keyin) – Shomil yorilib ketdi…va siz tasavvur qila olmaysiz… bu dahshatli…uning o’rnida dahshatli qonli tartibsizlik, qandaydir go’sht quyqalari, qon tarqaladi. Bularning barchasi menda sodir bo’lmoqda. U mening ichimda portladi va hamma narsa mening tanamga tarqaldi…

T. – va bir vaqtning o’zida nimani his qilasiz?

K.-qandaydir bo’shliq. Tushunmayapman. Va bir vaqtning o’zida yengillik … go’yo biror narsadan xalos bo’lish … og’riqli, g’amgin….og’riq…

T. – bularning barchasi bilan nimani ko’rasiz? Nimani kuzatyapsiz?

K.-bilasizmi, bularning barchasidan … hatto kulgili deyish ham kulgili, qandaydir bema’nilik…

T.-davom eting, davom eting. Xuddi shunday-va gapiring (dalda beruvchi).

K.-momaqaymoq kabi paxmoq paydo bo’ldi. Urug’li paxmoq… Ha, ha, shunday. Bu momaqaymoqdan olingan paxmoq, bunday kichik urug ‘ bilan. Bu havodor, engil, vaznsiz, lekin juda kichik.

T. – bu pushinkaga nisbatan o’zingizni qanday his qilasiz? Siz unga qanday qaraysiz?

K.-men qandaydir tarzda u uchun qo’rqaman. U juda kichkina, himoyasiz. U uchib ketishi, yo’qolishi mumkin.

T.-va hozir o’zingizni qanday his qilyapsiz?

K. – juda oson, go’yo men o’zim bu bekamu ko’st bo’lib qoldim (tabassum). Butun tanadagi yengillik. Va karıncalanma endi tanadan o’tib ketdi. Issiq…

Bundan tashqari, sessiya tugashidan oldin biz Pushinka va urug’ga kuch berish uchun ishladik: ularni o’stirdik, energiya berdik (hissiy-majoziy terapiya usullari bilan). Ular to’liq hayot kechirishga, o’sishga va kuchga ega bo’lishga va hokazolarga ruxsat berishdi.qizig’i shundaki, mashg’ulot oxirida mijoz bu urug’dan biron sababga ko’ra katta kuchli daraxt paydo bo’lishi kerakligini ko’rganini aytdi. Unga shunday tuyuladi (mijozning so’zlariga ko’ra).

Shu bilan sessiya yakunlandi. Ish 1,5 soat davom etdi.

Asosiy gipoteza quyidagicha edi: Shomil tasviri – rad etilgan, tan olinmagan baxtsiz “ichki bola” tasviri. Va u bor kuchi bilan hayotga yopishib oldi va shu tariqa (og’riq yordamida) o’zini e’lon qildi. Keyinchalik, tasvir butunlay yangi narsaga – engil va havodor narsaga aylandi. Biz buni qayta o’sib, mustahkam “daraxt”ga aylangan embrion sifatida talqin qilamiz. Aytgancha, daraxtning tasviri insonning sog’lom umurtqa pog’onasiga va yashash huquqiga bo’lgan ishonchga mos keladi. I. e. inson o’z tug’ilishini qayta boshdan kechirdi va tug’ilish faktini angladi.

Oldinga qarab, shuni aytish kerakki, bir necha kundan keyin o’sha mijoz yana uchrashishni so’radi. Quyidagilar aniqlandi: mijoz o’zining tug’ilgan tarixi va bolaligidagi ba’zi lahzalarni aytib berdi. U oilada uchinchi farzand bo’lib, onasi hatto tug’ishni ham xohlamagan. Nafaqat bu, balki u kasalxonada abort qilishga urinib ko’rdi, hatto kuretaj qilindi, lekin nimadir noto’g’ri ketdi va mijoz hali ham dunyoga keldi. Endi u qornida qanday do’zaxni boshdan kechirganini tasavvur qilish mumkin. Va bu qonli tartibsizlik qaerdan kelib chiqqanligi aniq bo’ladi (portlagan o’rgimchak tasviridan). Mijoz rasmni ichkaridan ko’rdi, go’yo qornida bo’lganida, abort qilish urinishini qayta boshdan kechirdi. Va keyin u yana tug’ilishiga ruxsat berdi.

Shunday qilib, mijoz bolaligida (onasidan) eng dahshatli munosabatlaridan biri – “yashamang”, deb taxmin qilish mumkin, u butun hayotini “muvaffaqiyatli” ishlab chiqdi va isbotladi. Maktab yillarida bel bilan bog’liq muammolar, noto’g’ri holat, keyin travma (masalan, o’rnatishni mustahkamlash va “yaxshi” bahona bilan sportni tark etish imkoniyati) allaqachon boshlangan edi. Ya’ni, o’z-o’zini rivojlantirishga yo’l qo’ymaslik, erkak uchun juda muhim bo’lgan o’zini o’zi anglashning barcha imkoniyatlaridan mahrum qilish. Travma va unga psixologik reaktsiya “yashamaslik”buyrug’ini amalga oshirish edi. U o’zini Shomil deb rad etdi va shu bilan birga hayotga yopishib oldi.

Kelajakda mijozga har qanday qulay imkoniyat uchun har kuni shaxsni “o’stirish” (yoki energiya berish) usulini qo’llash tavsiya etildi. Bundan tashqari, mijozga u endi o’zi ekanligi va faqat o’zi o’zi xohlagan tarzda o’zini tarbiyalashi mumkinligi – hayoti davomida etishmayotgan narsalarini berish, o’zini sevgi, g’amxo’rlik va e’tibor bilan tarbiyalash mumkinligi aniq tushuntirildi. O’ziga kerak bo’lgan shaxsiy fazilatlarni bering: hurmat, erkaklik va boshqalar. Mijoz hayajonlanib va \ u200b \ u200bmashhur bo’lib ketdi, oldinda juda katta ish borligini anglab etdi, ammo endi bu unga hech qanday og’irlik qilmaydi.

Biz asosiy gipoteza tasdiqlanganiga ishonamiz.

Mijozning keyingi holati va hayoti quyidagicha o’zgardi:

• bel og’rig’i butunlay yo’qoldi;
• sessiyadan keyingi birinchi haftada mijoz juda ko’p uxladi va ovqatlandi va barcha energiya faqat bunga sarflandi (natijada keyingi maslahat uchun muhokama qilish uchun qo’shimcha savollar paydo bo’ldi. O’zaro qaror qildik-bu chaqaloq uchun odatiy xatti-harakatlar, uning qayta tug’ilishini hisobga olgan holda. Beri, chaqaloq hayotining birinchi kunlarida nima qiladi? Oziq – ovqat, uyqu va xavfsizlikka bo’lgan asosiy ehtiyojlarini qondiradi.)
• ko’tarilgan kayfiyat, yengillik (qarindoshlar hatto bunday tafsilotni ta’kidladilarki, mijoz ertalab doimiy ravishda g’uvillab turardi, bu ilgari hech qachon kuzatilmagan edi.). Biz buni juda ajoyib va oshkora tafsilot deb hisoblaymiz. Qachon odam qo’shiq aytishi mumkin? Bizning ruhimiz qachon beixtiyor qo’shiq aytadi? Faqat odam haqiqatan ham yaxshi bo’lganda! (Fn.muallif).
• bir hafta o’tgach, mijozning faolligi asta-sekin oshdi, harakat qilish va biror narsa qilish istagi paydo bo’ldi. Natijada-uyda tugallanmagan hamma narsa (mebel, ta’mirlash) – hamma narsa amalga oshirildi.
• mijozning psixo-emotsional holati ham o’zgardi. Kayfiyatning keskin o’zgarishi, hissiy pasayish yo’q. Qiyin hayotiy vaziyatlarni engishda qat’iyatlilik va qat’iylik paydo bo’ldi (mijozning o’zi aytganidek). Akvarium baliqlari va boshqa qiziqishlar bilan shug’ullanish istagi paydo bo’ldi.
• Ikki hafta o’tgach, mijoz o’z mutaxassisligi bo’yicha, qurilish tashkilotida, uyga yaqin va yaxshi jadval bilan ish topdi. Yozish paytida u hatto birinchi ish haqini olishga muvaffaq bo’ldi.

Xulosa qilib aytganda, men mijozdan so’zma-so’z iqtibos keltirmoqchiman: “endi mening hayotimda bu tasvirlarni va bajarilgan ishlarni eslamasligim uchun bir kun ham o’tmaydi. Men yashayman va hali ham og’riq yo’qligiga ishonmayman. Menimcha, men endigina o’zimni topa boshladim. O’zingiz-haqiqiy. Rahmat!».