Behruzbek Hamidov
So’nggi o’n yil ichida smartfonlar oddiy aloqa vositalaridan kundalik hayotimizning muhim jihatlariga aylandi. Ular bizni bog’lab turadi, xabardor qiladi va qiziqarli qiladi. Biroq, bu qulaylik salbiy tomoni bilan birga keladi. Ijtimoiy aloqalar paytida odamlar o’zlarining hamrohlari o’rniga telefonlariga e’tibor qaratadigan rivojlanayotgan xatti-harakatlar e’tiborni tortdi. Ommaviy tilda “telefonni susaytirish” deb nomlanuvchi bu hodisa psixologlar orasida qiziqish uyg’otdi va ularni uning asosiy sabablarini o’rganishga undadi.
Avvalgi tadqiqotlar smartfonlardan foydalanishning turli jihatlarini, jumladan, giyohvandlik va uning ruhiy salomatlikka ta’sirini o’rganib chiqdi. Biroq, nima uchun odamlar, ayniqsa, ijtimoiy muhitda telefonni o’g’irlash bilan shug’ullanishlarini to’liq tushunish hali ham noaniq. Joriy tadqiqot o’ziga xos shaxsiy xususiyatlar va o’tkazib yuborish qo’rquvi (FOMO) rolini o’rganish orqali ushbu bo’shliqni to’ldirishga qaratilgan – ijtimoiy faoliyatdan uzilib qolish xavotiri.
Turkiyada o’tkazilgan tadqiqotda 506 nafar universitet talabalari ishtirok etdi, ularda ayollar (70,7%) erkaklarga (29,3%) nisbatan yuqoriroq. Ishtirokchilarning yoshi 18 yoshdan 29 yoshgacha bo’lgan. Ma’lumot to’plash uchun tadqiqotchilar universitet kanallari orqali tarqatilgan onlayn so’rovlardan foydalanganlar.
Izzattillo Islomov
