osoyishta, bo’sh hayotni o’z ichiga oladi, bu vaqt davomida siz vaqti-vaqti bilan aql-idrok mashqlarini bajarasiz va o’zingizga g’amxo’rlik qilasiz. Albatta, bunday dunyoqarashni ish va zamonaviy odam bilan tez-tez sodir bo’ladigan haddan tashqari yuk bilan qanday birlashtirishi aniq emas. Ammo “o‘zingizga nisbatan muloyim bo‘ling” – bu, birinchi navbatda, o‘zingizni tinglashqobiliyatidir. Siz hatto eng faol hayot tarzida ham o’zingizga nisbatan yumshoq munosabatda bo’lishingiz mumkin.
Va birinchi navbatda, tushunish kerak: tashqaridan yuklangan narsani qilish o’rniga, hatto mening kitobimdan bo’lsa ham, o’zingizni diqqat bilan tinglaganingiz ma’qul. Va agar siz shunchaki yotishingiz va jim bo’lishingiz kerak bo’lsa va buning uchun sizda kuch va vaqt bor bo’lsa, unda buni qilish kerak. O’z-o’zidan muloyimlik shunchaki har qanday amaliyot emas. Bu har doim o’zingizni yaxshi his qiladigan narsani tanlaganingizda. Va kitobda taqdim etilgan mashqlar faqat “o’yin-kulgi” dir.
Men har qanday g’oyaning amal qilinishi kerak bo’lgan tizim darajasiga ko’tarilishiga qat’iyan qarshiman. Bu noziklik haqida emas. Falsafaning o’zi yana bir yuk bo’ladi, uning ostida siz asta-sekin o’lishni boshlaysiz.
Men ham divanda o’tirmayman. Mening ikkita kichkina farzandim bor, men oshxona stolida “chap oyog’im bilan” kitob yozaman, bu qisqa vaqt ichida qo’limdan tushadi. Va o’zimga bo’lgan shaxsiy mehribonligim shundaki, men o’zimga bu daqiqalarni topishga ruxsat beraman, chunki ularsiz o’zimni yomon his qilishimni bilaman. Bu mening boshpanam. O’zgartirish imkoniyatim.