Ko’pincha biz sevgini juda ko’p turli xil hodisalar va holatlar deb ataymiz, ular eng yaxshi holatda “jabhada” unga o’xshaydi, lekin to’ldirishda emas.

Nima uchun bu “yomon”?

Menimcha, bu juftlikda halokatli illyuziyalarni yaratadi. Hamkorlar, biz sevamiz deb aytganimiz sababli, hamma narsa yo’qolmaydi, biz birga bo’lishimiz kerak, er-xotinda uzoq vaqtdan beri “ro’yxatdan o’tgan” befarqlik/ ishonchsizlik/ jirkanish/ yumshoqlik/ zerikish/ nafrat/ sovuqlik/ tushunmovchilik/ qo’rquvni e’tiborsiz qoldirib, qayta-qayta birga bo’lishga harakat qilishimiz kerak (kerakli narsani ta’kidlang). Bunday sevgi so’zlari ongsiz ravishda inertsiya bilan aytiladi. Biz “men seni yaxshi ko’raman” deb aytamiz, xuddi “men shokoladni yaxshi ko’raman”degandek. “Sevgi” so’zi o’z vaznini va to’ldirishini yo’qotayotganga o’xshaydi. Bizga qarashning ob’ektivligi yoki haqiqatni ko’rish uchun jasorat etishmaydi. Sizga nima bo’layotganini ismingiz bilan ayting – jalb qilish, mehr-muhabbat, hamdardlik, qulaylik, qiziqish…

Xayolot qilmang yoki sherigingizni yo’ldan ozdirmang. “Men seni sevaman” ga javoban, agar “sevaman” degan javob bo’lmasa, “men sizni juda yaxshi ko’raman” deb aytish rostgo’yroq va xafa bo’lishdan va xayolda qolishdan ko’ra, aynan shu so’nggi iborani eshitish halolroq.

Shaxsan men uchun sevgining sinonimi va mohiyati qabul qilishdir. Va nuqta.

Insonni qanday bo’lsa, shunday qabul qilish. Asosiy nuqta-bu bilan boshlash!!! Agar tanishishning o’zi boshida sevgi uchun sharoitlar mavjud bo’lsa va odam o’zgarishini kutsa, bu hamma narsa, lekin bu odamga bo’lgan muhabbat emas. Agar siz boshqacha/boshqacha bo’lishingiz kerak bo’lsa, majoziy ma’noda o’zingizni qurish yoki bizni “sevish” uchun o’zingizdan biror narsani kesib tashlash kerak bo’lsa, bu sevgi emasmi?

Sevish-qabul qilish. Sevilish-qabul qilish.

Shuning uchun sizning qadriyatlaringiz va dunyo va hayot haqidagi qarashlaringiz iloji boricha bir-biriga mos kelishi juda muhimdir.

Bir – biringizga qaramaslik, lekin bir tomonga qarash-bu sevish nimani anglatadi

“Odamlar mamlakati” Antuan de Sent-Ekzyuperi

O’zingiz yoqtirgan odam bilan tanishganingizdan boshlab, buni va sizning o’xshashligingiz va farqingizni ko’rishga tayyor bo’lish va vijdoningiz bilan murosaga kelmaslik, odamda sizni nima itarib yuborayotganiga ko’zingizni yummaslik va o’zingizni bezatmaslik, bila turib xayolot yaratmaslik juda muhimdir.

Nima uchun bu mashhur bo’lmagan va noqulay, birinchi qarashda, ravshanlik va halollik? Siz o’zingizning odamingiz bilan uchrashishingiz va topishingiz mumkin – uyg’un, hamfikr, jon umr yo’ldoshi. Va keyin bir-biriga mos keladigan odamda biror narsani o’zgartirish fikri paydo bo’lmaydi. Keyin tushunish, tushuntirish va xafa bo’lmaslik muhim bo’ladi. Keyin sevish oson.

Tilning qolgan qismi sevgi deb nomlanmaydi. Bularning barchasi hisoblash, odat, yolg’izlikdan qo’rqish, oshiq bo’lish, jinsiy jalb qilish, achinish, sevgiga bo’lgan ehtiyoj bo’lishi mumkin…

Agar sevgi javobsiz bo’lsa va biz butun odamni qabul qilganimizga va sevganimizga amin bo’lsak, bu yana bir illyuziya. Ehtimol, biz uning qiyofasini boshimizda yoki yuragimizda yaxshi ko’ramiz (sevgi qaerda “yashaydi”?). Agar biz uni ko’r-ko’rona sevishini istasak, uni o’zgartirishga intilamiz va u o’zgarmayotganidan g’azablanamiz, umidlarimizga mos Kelmaslikdan aziyat chekamiz.

Ichidagi bo’shliqni yashirish uchun illyuziya kerak.

Artur Erikson

Azob hech qachon sevgi belgisi bo’lib xizmat qilmaydi. Sevgi belgilari-minnatdorchilik, baxt, quvonch, to’liqlik, saxiylik, ishonch, farovonlik hissi. Bu qabul qilish muhitiga xosdir. Qolganlari, majoziy ma’noda, sevgi nevrozidir. Yoshligida hech kim undan xavfsiz emas. Aytaylik, munosabatlardagi hissiy etuklikning belgisi-bu o’zingiz va sherigingiz bilan halollik, xayollarning yo’qligi, ravshanlik, tushunish istagi.

Faqat qabul qilish kifoya qiladimi?

Qabul qilish zaruriy shart, bu munosabatlar binosining asosi, asosidir. Shu bilan birga, aminmanki, tabiatdagi sevgi fe’ldir. Bu harakat orqali, ya’ni g’amxo’rlik orqali, biz chin dildan va beg’araz g’amxo’rlik qilishni xohlaganimizda va bizga g’amxo’rlik qilganda namoyon bo’ladi; e’tibor talablari, manipulyatsiya va o’zaro da’volar uchun joy bo’lmaganda; g’amxo’rlik qilish oson bo’lganda.

Boyqush: men sizga bepul berishni xohlayman…
Vinni Pux: nima yo’q?
Boyo’g’li: yo’q-voz-MEZ-pastki! Ya’ni, behuda!

G’amxo’r qabul qiluvchi sevgi bo’lsa, xafa bo’lish uchun joy yo’q, janjal yo’q, qasam ichish, rashk, haqorat, tajovuz, zo’ravonlik yo’q. Bu oddiy: men sevganimda, sevganimning azoblanishini xohlamayman. Men uning yaxshi bo’lishini, baxtli, ishonchli, xotirjam bo’lishini xohlayman. Bularning barchasi sizning erkakingizga yoki ayolingizga, ota-onangizga, bolangizga, do’stingizga va, albatta, o’zingizga bo’lgan muhabbatda to’g’ri keladi.

P. S.: o’zaro inson tomonidan yaratilgan illuziyalar tufayli munosabatlarda jang qilishdan charchamadingizmi? Nega bizga bu kerak?