Bugun men ekspressiv san’at terapiyasi, ijodkorlik orqali suhbat, muloqot, bilim va shifo turiga murojaat qilgan har bir kishi oladigan dunyo va o’ziga xos ko’rinish haqida gapirmoqchiman.

Bu erda eng ta’sirli narsa shundaki, ekspressiv san’at terapiyasi, Art-terapiya birinchi navbatda dunyoqarashdir. Va shundan keyingina psixologik vositalar, maqsad va vazifalar, texnika va usullar va ular bilan birga keladi. Bu haqiqat bilan aloqa qilish sifati va yashash usuli.

Dunyoqarash. Insonning ijodiy namoyon bo’lishining mutlaq qiymati bo’lgan dunyoga qarash. Va bu sodir bo’lganda, ijodkorlik shifo beradi. Uning har qanday turida – rasm, kompozitsiya, raqs, pishirish, parfyumeriya…

Asta-sekin siz baholashni o’rganasiz va shunchaki minnatdorchilik bilan hozir bo’lasiz. Asta-sekin-siz biron bir joydan tashqaridan kelgan tanqid qilish odatiga hayron bo’lishni boshlaysiz… va keyin sizning dunyongiz o’zgaradi.

“So’nggi paytlarda men biron bir narsani noto’g’ri qilyapman”, deydi bir tanish ijodkor menga. Va nima bo’lganini ko’rsatadi.

Bularning barchasi menga o’zimning ichki yaratuvchimning yo’llari bilan kuchli javob beradi.

Men qarayman. Va men shunchaki go’zallikni ko’raman. Men Zumrad yashil va lavanta dalalarining tubiga tushaman, ko’tarilgan quyoshning marvarid porlashida kapalak qanotlarini silkitaman… Va men ijodkorlikni qanday baholashni o’rganayotganimni tushunaman. Men go’zallik va metaforani ko’raman, his-tuyg’ularga javob beraman… davr. Qanday yaxshi! – men nafas olaman.

“Azizim,” men suhbatdoshimga aytmoqchiman”,” men siz uchun “qandaydir tarzda noto’g’ri ish qilish” ni bilmayman, lekin men bu erda ulkan go’zallikni ko’raman va ichimda ertak yozilgan.

Agar biz ijodkorlikni qanday baholashni unutgan bo’lsak, dunyo qanday bo’lar edi, deb o’ylayman. Agar biz o’zimizning va boshqalarning qo’llari va qalblarining yaratilishiga go’zallik va muhabbat ko’zlari bilan qarashni, tanqidiy ong bilan emas, balki ichki tomondan qarashni o’rgansak.

G’alati, g’alati va hayoliy.

Rasmlar, she’rlar va ertaklar…

Boshqalarga va o’ziga.

Va nima deb o’ylaysiz?

Agar sizda metaforik kartalar yoki kartalar bo’lsa va ular bilan ishlashni yaxshi ko’rsangiz, siz hozir qo’llaringiz cho’zilgan palubani olishingiz, kartani o’zingiz uchun yopiq joyga olib chiqishingiz va savollar haqida o’ylashingiz mumkin:

🌷 Hayotimning qaysi qismiga go’zallik va muhabbat ko’zlari bilan qarash vaqti keldi?

🌷 Bu ko’rinishda o’zimni qanday his qilyapman?

🌷 Unda men uchun qanday shifo bor?

🌷 Hayotimning bu qismida o’zimga bo’lgan qarashni nima o’zgartiradi?

Keling, ushbu qarashni birgalikda o’rganishni davom ettiraylik, chunki bu butun – yaxlit – hayot davom etadigan yo’l ekanligini his qilaman.

Agar siz o’z fikrlaringiz bilan o’rtoqlashmoqchi bo’lsangiz va biror narsa so’ramoqchi bo’lsangiz, yozing, xursand bo’laman.