v

Men yirik kompaniyaning viloyat bo‘limida ishlaganman. Ba’zan markazdan kelgan xatlar, qo‘ng‘iroqlar, takliflarimizga qandaydir qaror va munosabat bizga g‘alati tuyulardi. Ammo men va mening hamkasblarim buni viloyatlarda biz nimanidir tushunmasligimiz va “bizning Moskva” yaxshiroq bilishi bilan bog’ladik. Keyin meni bosh ofisga o’tkazishdi, u martaba va “eng yaxshi kompaniyada poytaxtdagi eng yaxshi daromad” ni va’da qildi.

Men Moskvaga qanotlarda uchdim – men do’stona jamoani, qiziqarli loyihalarni va yuqori maoshni tasavvur qildim, buning uchun men allaqachon besh yulduzli mehmonxonada dam olgan edim. Birinchi kunlardanoq men kompaniya ichidagi g’ayrioddiy munosabatlardan ehtiyot bo’lganman, – deb eslaydi 31 yoshli Ella. – Uchrashuvlarni rejalashtirishda menejerlar o’zlariga behayo hazillarga yo’l qo’yishdi va shaxsiy hayotlari haqida ochiq-oydin savollar berishlari mumkin edi. Va hozir bo‘lganlarning hammasi yo bunga javoban kulishdi yokiuyalibko‘zlarini pastga tushirishdi.

Agar generalga biror narsa yoqmasa, u umumiy reja yig’ilishida g’alati tarzda, behayo so’zlar bilan hisobot berishi va uni oylik mukofotning bir qismidan mahrum qilishi mumkin edi. “Hokimlar bilanjanjallashgani uchun” mukofot pulimning chorak qismidan mahrum bo‘lganimda, jarima miqdori bo‘yicha buyruqni ko‘rishni talab qilganimda, boshqa chorak mendan tortib olindi, “uning joyini bilish uchun”.