Izzattillo Islomov
Bolaligimizdan beri qiyinchiliklar xarakterni shakllantiradi, deb eshitishga odatlanganmiz. Ya’ni, xarakter yaxshi, lekin xaraktersiz odamlar, qoida tariqasida, yoqmaydi. Hamma narsa shunday bo’lib tuyuladi, lekin keyin birdan sizda “xarakter” borligi ayon bo’ladi va bu maqtov emas. Biroq, ko’pincha biron bir aniqlikka erishish mumkin emas.
NOANIQ HISLAR
Odatda, menejerlar va hamkasblar bu so’zlardan o’zlarining “go’zallik g’oyasi” ni baham ko’rmaydigan xodimlarni tasvirlash uchun foydalanadilar – qanday ishlash, mijozlar bilan muloqot qilish va hokazo yoki ulardan oddiygina farq qiladi.
“Men sizdan ko’proq tashabbus kutgan edim” – bu xodimni chalkashtirib yuborishi mumkin bo’lgan yana bir ibora, ayniqsa vazifa o’z vaqtida bajarilgan bo’lsa. Bundan tashqari, xo’jayin har doim ham bu “tashabbus” qanday ifodalanishi kerakligini tushuntira olmaydi.
Hamkasblar va rahbariyat ko’pincha ular bilan ishlashni sub’ektiv va tushunarsiz istamasligini odam jamoaga mos kelmaydi deb yashiradi. Yoki bundan ham yomoni, o’zlarining noto’g’ri qarashlari – masalan, ayollarga, boshqa millat vakillariga yoki keksa xodimlarga. Hech qanday aniqlik, hech qanday fakt, adekvat fikr-mulohaza yo’q – faqat his-tuyg’ular. Bu kabi so’zlar, agar u yaxshi ish qilsa ham, xodimdan qutulishning ajoyib usuli hisoblanadi.
Behruzbek Hamidov
