Nima uchun teridan teriga tegish juda muhim? U munosabatlarda qanday rol o’ynaydi? Va agar sizga haqiqatan ham “quchoqlar” kerak bo’lsa-chi, lekin sherigingiz faqat yotoqda aloqa qilishni qiziqtiradi? Bu savollarga tana psixologi bilan birgalikda javob izlayapmiz.

“BUNI QO’LLARINGIZGA O’RGATMANG!”

Hammasi go‘daklikdan boshlanadi. Aynan o’sha paytda ona tana bilan aloqa qilish, silash va quchoqlash orqali bolaga uning sevgisini, iliqligini va himoyasini tushunishga va his qilishga yordam beradi. Bu aloqa sog’lom bog’lanish, o’z tanasi bilan yaxshi munosabatlar va o’zini munosib hurmat qilishning kalitidir.

Bir yarim yoshga to’lgunga qadar, u o’g’il bolalar uchun ham, qizlar uchun ham bir xil darajada muhimdir. Bundan tashqari, albatta, lekin bu davr asosiy hisoblanadi. Va agar ona “bolani qo’llariga ko’niktirishdan”, uni juda mehribon qilishdan qo’rqsa, bu aloqa sodir bo’lmasligi mumkin. Yoki u shunchaki buning uchun manbaga ega bo’lmasa.

Bunday “tegmagan” bolalar kim bo’lib o’sadi?

Yoki quchoqlash va iliqlikni kutayotgan kattalarda yoki sayyorada yashovchi odamlarda “Men buni o’zim hal qila olaman, menga noziklik kerak emas”. Ularning ikkalasi ham o’sib ulg’ayganlarida, chaqaloqlik davrida qabul qilinmagan bu aloqani qidiradilar. Ular izlaydilar va qo’rqishadi, izlaydilar va yo’qotishdan qo’rqishadi. Ular buni xuddi onalari kabi, berishga qodir bo’lmaganlardan izlaydilar. Yoki ular ichida nima borligini hech kim ko’rmasligi uchun ular tikanli zirh bilan qoplangan.

Bunday odamlar ko’pincha bir-birlarini o’ziga jalb qilishlari va er-xotin bo’lishlari ajablanarli emas.

NEGA ER-XOTINNING TERI BILAN ALOQASI YO’Q?

Tegish va quchoqlash oksitotsinni chiqarishga yordam beradi va stress gormoni kortizol darajasini pasaytiradi. Shuning uchun biz nafaqat erta yoshda jismoniy aloqa qilishimiz juda muhimdir. Ammo ko’plab juftliklar hayotida, aksincha, deyarli yo’q. Nima uchun bu sodir bo’lmoqda?

  • Hamkorlar, deyishadi, hech narsaga vaqt va kuch yo’q. Garchi bu quchoqlash bo’lsa ham (yana kortizol darajasini pasaytirish orqali), bu ularga hayot sharoitlarini engishga yordam beradi.
  • Ayol onaga aylanadi va go’yo sherik bo’lishni to’xtatadi: “Mening bolam bor, endi bu bema’nilikka vaqt yo’q”. Shunday qilib, er-xotindan nafaqat oddiy teginish, balki jinsiy aloqa ham yo’qolishi mumkin.
  • Hamkorlar dunyosining odatiy rasmida jismoniy aloqa oddiygina mavjud emas. Ko’pincha, bu ularning ota-onalari farzandlari oldida bir-birlariga mehr ko’rsatmasalar va ko’rsatmasalar bo’ladi: ular quchoqlashmaydi, teginishmaydi yoki qo’llab-quvvatlash imo-ishoralarini bildirishmaydi. Axir, ota-onalarning o’zaro ta’siri modeli bizning asosiy sozlamalarimizdir.