Agar siz baxtli hayot kechirishni istasangiz, odamlarga yoki narsalarga emas, balki maqsadga bog’langan bo’lishingiz kerak. 

Albert Eynshteyn

 O’z-o’zini anglash va muvaffaqiyatga intilish barcha odamlarga xosdir, lekin faqat bir nechtasi ularni o’zlarining ezgu maqsadlariga erishishga yaqinlashtiradigan narsani qiladilar. Ko’p ishlarni bajarish uchun vaqtingizni to’g’ri rejalashtirishingiz kerak. Albatta, hozirda vaqtni boshqarish bo’yicha ko’plab kitoblar mavjud bo’lib, ular samarali rejalashtirish usullarini yaxshi va batafsil tavsiflaydi. Ammo, agar inson o’zini qayta tiklay olmasa, faqat qog’ozda vaqtini tashkil qilsa, ular yordam bermasligi mumkin. Axir, kundalik vazifalarni bajarishning butun jarayonini nazorat qilish bizning fikrlashimiz va masalaga qanday yondashishimiz bilan bog’liq. Shuning uchun, o’z ishlaringizni rejalashtirishda xatolarga yo’l qo’ymaslik uchun, samarali va muvaffaqiyatli shaxs bo’lishingizga xalaqit beradigan quyidagi keng tarqalgan noto’g’ri tushunchalarga e’tibor qaratishingiz kerak. 

Sizga zavq bag’ishlaydigan ishni qiling.Albatta, siz har doim o’zingiz va o’zingizning “yoqtirish/yoqtirmasliklaringiz” haqida o’ylashingiz mumkin, ammo maqsadingizga erishish uchun sizni nima yaqinlashtirishi haqida o’ylagan ma’qul. Buni “yutuvchi qurbaqalar” deb ham atash mumkin – biz hamma narsadan katta zavq olishga intilishdan ko’ra, birinchi navbatda eng yoqimsiz va qiyin ishlarni qilamiz.

Boshqa odamlar bilan bema’ni muloqot.Bu yerda telefon, internet yoki uchrashuvdagi ma’nosiz va maqsadsiz suhbatlar faqat bandlik ko’rinishini keltirib chiqarishi va ishlarni kechiktirish uchun bo’sh bahona ekanligi tushuniladi. Agar siz har doim suhbatning ahamiyatini yoki qandaydir “foydalilik koeffitsientini” baholasangiz, bu vaqtni tejashga yordam beradi va “bo’shdan bo’shga quyish” odatidan xalos bo’lishga yordam beradi.

Ishlarni “keyinroqqa” qoldirish. O’qilmagan, tugallanmagan narsalarni “keyinroqqa” qo’yish kabi xususiyatdan xalos bo’lishingiz kerak. Skarlett “Shamol bilan o’tgan” filmida aytganidek: “Bu haqda ertaga o’ylab ko’raman” deb ayta olmaymiz. Axir, o’zingiz bilganingizdek, siz to’g’ri yo’lda bo’lsangiz ham, lekin shunchaki o’tirsangiz ham, sizni bosib o’tishadi. O’z-o’zini anglash va maqsadlarga erishishga intilayotgan odamlar “bu erda va hozir” yashaydilar. Shuning uchun, bugun siz rejalashtirilgan hamma narsani qilishingiz kerak, ertaga esa boshqa ishlar ham bo’ladi.  

Aniq rejalashtirish va haqiqiy harakatlar o’rniga orzu qilish. Biz aylanib o’tishimiz va o’ylashimiz mumkin: “Men buni shunday qilaman, u yoqda!” Va bu buni olib keladi. ” Ammo biror narsa haqiqatan ham amalga oshishi uchun biz nimani xohlashimiz, nimaga ega ekanligimiz va kerakligi va vaqt cheklovlari haqida aniq qaror qabul qilganimizdan so’ng darhol harakat qilishni boshlashimiz kerak.

Ishlashning samarasiz usullari. Biz kimnidir tashvishga solishimiz, boshqalarning ishlari va xatolari uchun javobgarlikni o’z zimmamizga olishimiz, boshqalar uchun ishlashimiz yoki so’ralmaganda maslahat berishimiz kerakligini unutishimiz kerak. Yo’q, qilmasligimiz kerak. Bu vaqtni behuda sarflash sizning hayot rejalaringiz uchun fiasko bo’lishi mumkin. Chunki vaqt yangilab bo’lmaydigan resursdir.

Bajarilishini nazorat qilmasdan rejalashtirish Maqsadga erishilganligi yoki topshiriq bajarilganligini ko’rsatadigan biron bir ko’rsatkichning yo’qligi keyingi darajadagi vazifaga qachon o’tishni tushunish qobiliyatini yo’qotadi. Bu keraksiz harakatlarga, vaqt va kuchni yo’qotishga olib kelishi mumkin. O’zingiz uchun “aniqlash belgilari” yaratishingiz kerak.

Mantiqsiz, buzg’unchi his-tuyg’ular.Ular narsalarga hushyorlik bilan qarashga va vaziyatni baholashga xalaqit beradi. Ba’zan har bir kishi “yomon kun” ga ega, ammo bu holatda asosiy narsa tezda o’rganish, salbiy his-tuyg’ulardan xalos bo’lish va g’azab, tajovuz, ayblovlar, nafrat va o’ziga achinishdan qochishdir. Chunki bu faqat psixologik holatni og’irlashtirishi mumkin, bu esa samarali faoliyatga xalaqit beradi. O’zingizga bir nuqtada “tiqilib qolmaslik”, balki oldinga intilish, maqsad va vazifalarga diqqatni jamlash sifatini singdirishga arziydi.