Izzattillo Islomov
oga bilan shug’ullanuvchilar mikrodozlash yoki nazorat guruhlariga (yoga ham, mikrodoza ham qilmagan ishtirokchilarga) qaraganda yuqori darajadagi stress va xavotirlik haqida xabar berishdi. Shu bilan birga, mikrodozani qo’llagan odamlar depressiyaning yuqori darajasi haqida xabar berishdi.
Biz bu natijalarni nima uchun ko’rganimizni aniq ayta olmaymiz, garchi stress va xavotirni boshdan kechirayotgan odamlar yoga bilan shug’ullangan bo’lsa-da, depressiyani boshdan kechirayotgan odamlar ko’proq mikrodozaga moyil bo’lgan. Bu ko’ndalang tadqiqot edi, shuning uchun ishtirokchilar ma’lum bir guruhga emas, balki tanlangan faoliyatlarida kuzatildi.
Ammo eng muhimi, yoga guruhi va mikrodozlash guruhi nazorat guruhi bilan solishtirganda umumiy psixologik farovonlik ko’rsatkichlarini bir xil darajada qayd etdi.
Qizig’i shundaki, ham yoga, ham mikrodoza bilan shug’ullanadigan odamlar depressiya, tashvish va stressning past darajalarini qayd etdilar. Bu mikrodozalash va yoga sinergik ta’sir ko’rsatishi mumkinligini ko’rsatadi.
Bizning yangi tadqiqotimiz
Edith Cowan universiteti, Macquarie universiteti va Germaniyaning Gettingen universiteti o’rtasidagi hamkorlik orqali bizning eng so’nggi tadqiqotimiz ushbu topilmalarni kengaytirishga qaratilgan va xususan, mikrodozaning nevrotizmga mumkin bo’lgan ta’sirini tushunishga harakat qilgan.
Biz mikrodozalash davrini amalga oshirishdan oldin so’rovni yakunlagan 76 ta tajribali mikrodozerni jalb qildik. Ushbu ishtirokchilarning 24 nafari to’rt haftadan so’ng keyingi so’rovni yakunlashga rozi bo’lishdi.
Xo’sh, bularning barchasi nimani anglatadi?
Bizning eng so’nggi topilmalarimiz shuni ko’rsatadiki, mikrodozning psixologik farovonlikka ijobiy ta’siri nevrotizmning kamayishi bilan bog’liq bo’lishi mumkin. O’tgan tadqiqotlarimizda ham kuzatgan samaradorlikning o’z-o’zidan bildirilgan yaxshilanishi vijdonlilikning ortishi bilan bog’liq bo’lishi mumkin.
Birgalikda ko’rib chiqilsa, bizning tadqiqotimiz natijalari shuni ko’rsatadiki, yoga kabi tafakkur amaliyotlari, ayniqsa, tashvish kabi salbiy ta’sirlarni boshqarishda kamroq tajribali mikrodozerlar uchun foydali bo’lishi mumkin.
Biroq, biz kuzatgan o’zgarishlar ommaviy axborot vositalarida ko’rgan yorqin anekdot xabarlari tufayli ijobiy umidlarga ega bo’lgan mikrodozerlar bilan bog’liqmi yoki yo’qligini aniq bila olmaymiz. Bu bizning tadqiqotimizning asosiy cheklanishini anglatadi.
Psixedik dorilar noqonuniy bo’lganligi sababli, ularni tadqiqot ishtirokchilariga taqdim etish axloqiy jihatdan murakkab – biz odatda ularning o’z dori-darmonlarini qabul qilishini kuzatishimiz kerak. Shunday qilib, ushbu tadqiqotning yana bir asosiy muammosi shundaki, odamlar qanday giyohvand moddalarni iste’mol qilishlarini aniq bila olmaymiz, chunki ular har doim ham o’zlarini bilishmaydi (ayniqsa LSD uchun).
Behruzbek Hamidov
