Voyaga yetgan bolalar katta muammolarga duch kelishadi.

Katta yoshli bolalaringiz bilan munosabatlaringiz qanday? Sizningcha, ular zaif va nochor va sizning yordamingizsiz mavjud bo’lolmaydimi? Biroq, sizning yordamingiz bola tomonidan qadrlanmaydi va sizga yana bir bor o’xshab ko’rinadiki, sizdan ruxsat so’ramasdan va ko’rsatilgan xizmat uchun rahmat aytishni unutmasdan, eng haqoratli narsa ishlatilmoqda. Ko’pincha siz bolalar bolaligida nimanidir o’tkazib yuborganga o’xshaysiz, siz hech narsa bermagansiz, biror narsa o’rgatmagansiz. Va siz hali ham berilishi kerak bo’lgan, aytilgan, o’rgatilgan narsalar uchun javobgarlikni his qilasiz …

Balki, aksincha, siz birga do’stsiz va ularsiz hayotingizni tasavvur qila olmaysiz, chunki ona har doim tinglaydigan va tushunadigan eng yaxshi do’stdir, ota esa eng yaxshi do’stdir, u bilan doimo gaplashadigan narsa bor. , va birorta ham muhim qaror bola ota-onasi bilan maslahatlashmasdan hayotida hech narsani qabul qilmaydi. Ehtimol, bu savolning javobi sizning farzandingizning etukligi va mustaqilligi darajasini, uning psixologik yoshini baholash uchun ishlatilishi mumkin.

Nega buni sizdan so’rayapman. Lekin bahor, chunki ta’lim muassasalarida natijalarni sarhisob qilish vaqti: yakuniy imtihonlar, tezislar. Tanlash vaqti – hayotimda qayerda va nima qilaman. Har bir insonning kelajagi shu tanlovga bog’liq.

Esingizda bo’lsin, ertaklarda yigit qanchalik tez-tez baxt izlab uydan chiqib ketadi? Umuman olganda, bu odam voyaga etganida, hatto eng og’ir sharoitlarda ham ota-onasidan alohida yashashi mumkinligini ko’rsatadi.

– U erda qanday? U omon qolmaydi, u bardosh bera olmaydi!

-U nimani tanlashi mumkin, o’zi hayotda nima kerakligini bilmaydi!

– U hali yosh, lekin u katta bo’ladi va qaror qabul qiladi!

Ushbu iboralar bilan biz bolamizni muvaffaqiyatsizlikka, muvaffaqiyatsizlikka, zaiflikka va hayot to’siqlarini engib o’tmaslikka kodlaymiz. Yelkamizni berishda davom etib, yordam berish va yordam berish, bolaning etarlicha o’sib ulg’ayganiga qaramay, biz uni nogironlikka aylantiramiz, uni nochor qaramga aylantiramiz. Yoki bu o’zini muhim, kerakli his qilish istagidir, lekin bu haqiqatan ham foydalimi, men buni xavfsiz emas deb aytardim.

Masuriya ko’llaridan birining tepasida, ulkan daraxtning ustida cho’ponning uyasi bor edi. Ko’l qirg’og’ida odamlar har doim baliq bo’lgan oziqlantiruvchi idishni jihozlashdi. Jo’jalar tuxumdan chiqqanda, baliqlar ko’lda ovqat qidirmadilar – ular oziqlantiruvchidan foydalanishdi. Baliq tumshug‘iga baliq qo‘yib jo‘jalarini boqadi. Ammo jo’jalar o’sib ulg’aygach, ularni oziqlantirishni to’xtatadilar va o’zlari ov joylarini topishlari uchun o’z uylaridan haydashadi. U yerda yosh baliqchalar o‘z uyalarini quradilar. Bu holatda, bunday ehtiyoj yo’q edi, shuning uchun jo’jalar to’liq o’sib ulg’ayguncha va o’zlari uchun juftlarni topmaguncha oziqlangan. Ular o’z uyalarini ota-onasining iniga qo’shib, nafaqat ularni, balki yangi chiqqan jo’jalarini ham boqishda davom etishdi. Shunday qilib, qushlarning besh avlodi o’sib ulg’ayib, oziqlantiruvchi yaqinidagi daraxtda ulkan uya-kommuna qurishdi. Baliqlar tinchgina yashar edilar, faqat urug‘ning asoschilari bo‘lgan keksa juftlik o‘sha daraxtda o‘rnashib qolgan cho‘pon bolalari, nevara va chevaralarining tumshug‘iga baliq tiqaverardi. Qushlarning yosh avlodi hech qachon o’z ovqatlarini qanday olishni o’rganish imkoniga ega emas edi. Va agar ular doimo tumshug’iga olib kelishsa, nima uchun ularga kerak bo’ladi? Oradan bir necha yil o‘tib, bir juft qari cho‘chqa halok bo‘ldi. Ularga ergashib, butun qushlar oilasi o’zini to’ydira olmay, ochlikdan … baliq to’la oziqlantiruvchi ustida o’ldi.

Inson hayotida ham xuddi shunday: muvaffaqiyatga erishish uchun bolalar kundalik nonini mustaqil ravishda topishni o’rganishlari kerak.

Farzandlaringizni qiyinchiliklardan qutqarmang, ular uchun muammolarini hal qilmang. Uning mas’uliyati va mustaqilligini yoshiga qarab dozalash, yelkasiga tushadigan ulushni oshirish va oshirish. Bola tomonidan mustaqil ravishda qabul qilingan qaror, to’siq va qiyinchiliklar uni qattiqlashtiradi, kuchli, bardoshli qiladi, bu unga qoniqish, o’ziga ishonch, o’ziga bo’lgan g’urur tuyg’usini keltirib chiqaradi va shuning uchun uning muvaffaqiyatli hayotining kaliti bo’ladi.

Ota-onalar bilan munosabatlar umrbod munosabatlardir. Ota-onalarimiz vafot etganidan keyin ham ular bilan bo’lgan munosabatlarimiz bizga ta’sir qiladi. Ota-onamiz biz bilan muloqot qiladigan birinchi odamlardir va hayotning birinchi bosqichida ular biz uchun butun dunyoni tashkil qiladi. Aynan shuning uchun biz ongsiz ravishda dunyo bilan kelajakdagi barcha munosabatlarimizga ota-onamiz bilan munosabatlar prizmasi orqali qaraymiz. Yuqoridagilarni umumlashtirib, men sizni, aziz o’quvchini, farzandingiz va ota-onangiz munosabatlarini tahlil qilishga va biz ota-onalar dunyoni idrok etish va hayotiy muammolarni hal qilish bo’yicha stereotiplarni qaerda va qanday shakllantirayotganimizni tushunishga taklif qilaman. Axir, o’g’limiz yoki qizimiz oyoqqa turib, qo’llab-quvvatlamaydimi yoki boshqa odamlar bilan munosabatlarga bog’liqmi, bu biz ota-onalarga bog’liq bo’ladi.