Noto’g’ri turmush qurish – bu sodir bo’lishi mumkin bo’lgan eng yomon narsalardan biri va biz undan qochishga harakat qilamiz. Ammo biz buni hali ham turli sabablarga ko’ra qilamiz. Ulardan biri – kimgadir yaqinlashmoqchi bo’lganimizda tushunmaslik qo’rquvi.
Bizni yaxshi tanimaydiganlar uchun biz oddiydek tuyulamiz. Biznikidan ko’ra dono va ongliroq jamiyatda birinchi uchrashuvdagi odatiy savol shunday bo’ladi: “Demak, siz qanchalik aqldan ozgansiz?”
Ehtimol, sizda g’azabga moyillik bor va har safar kimdir siz bilan rozi bo’lmasa, Vezuviyga o’xshaysiz. Ehtimol, siz yaqin munosabatlarda juda cheklangansiz yoki haqoratga javoban jim turish qiyin. Hech kim mukammal emas. Muammo shundaki, nikohdan oldin biz kamdan-kam hollarda muammolarimiz va komplekslarimizni o’rganamiz. Qachonki kamchiliklar fosh bo’lsa, buning uchun hamkorimizni ayblaymiz.
Ammo do’stlar-chi, siz so’rayapsiz, agar biror narsa noto’g’ri bo’lsa, ular sizga aytishadi. Lekin ular bizni ma’rifat qilish, o‘zimizga yoki hamkorlarimizga ko‘zimizni ochishdek og‘ir ishlarni qilishlari shart emas. Ko’pincha ular xafa qilishdan qo’rqishadi va haqiqatni aytmaydilar.
Albatta, bu borada hamkorlarimiz bizdan ustun emas. Shuningdek, ular yashiradigan yoki hatto bilmagan kamchiliklarga to’la. Tabiiyki, uchrashganimizda bir-birimizni bilishga, uning qanday inson ekanligini, qanday yashayotganini tushunishga harakat qilamiz. Biz ota-onalarimiz bilan uchrashamiz, oilaviy albomlardagi fotosuratlarni ko’ramiz va ularning universitetdagi do’stlari bilan uchrashamiz. Bularning barchasi maktabda uy vazifasini bajarish hissini yaratadi, lekin yo’q.
Aslida, biz oz narsani o’rganamiz. Nikoh esa tasodif o’yiniga aylanadi, unda ikkala sherik ham barcha chipslarini tikib, hamma narsa yaxshi bo’lishiga ishonadilar. Shu bilan birga, ular o’zlarining kimligini, sheriklari va kim bo’lishlari mumkinligini ham to’liq bilishmaydi.
Sizning nikohingiz qanchalik shoshqaloq bo’lsa, sheriklaringiz o’zlarini shunchalik xavfsiz his qilishadi
Ilgari odamlar turli sabablarga ko’ra turmush qurishgan: er uchastkalari chegaralangan, kuyovning oilasi gullab-yashnagan biznes yoki oilaviy saroyga ega edi, kelinning otasi shahar sudyasi edi, yangi turmush qurganlarning ota-onalari Muqaddas Bitikning bir xil talqinini hurmat qilishadi. Bunday nikohlarda yolg’izlik, xiyonat, zo’ravonlik tabiiy edi va ko’pincha yopiq eshikdan hayqiriq va yig’lash eshitilardi.
Bugun biz sevgi uchun turmush quramiz. Nikohda asosiy narsa shundaki, ikkalasi ham bu qadamni to’g’ri deb bilishadi. Ular, shuningdek, aqldan ozgan o’zaro tortishishni his qilishadi. Biroq, nikohingiz qanchalik shoshqaloq bo’lsa, sheriklaringiz shunchalik xavfsizroq his qilishadi. Ehtiyotsizlik va shoshqaloqlik barcha xatolarni psixologik jihatdan oqlaydi.
O’zaro jalb qilishning ahamiyati ko’p asrlik cheklovlarning natijasidir. Biz o’zimizni baxt izlovchisi deb hisoblaymiz, ammo hamma narsa unchalik oddiy emas. Biz haqiqatan ham izlayotgan narsa – baxtli bo’lish uchun rejalarimizni o’zgartirishi mumkin bo’lgan boshqa odam bilan aloqa qilish.
Biz bolaligimizda bizga yaqin va tushunarli bo’lgan tuyg’ularni kattalar o’rtasidagi munosabatlarda takrorlashga intilayotganda yana xato qilamiz. Bolalikda biz ko’pincha sevgini halokatli his-tuyg’ular bilan ifodalaganmiz. Ota-onaning rashki. Biz yolg’iz qolganimizda ko’z yoshlari va qo’rquv. O’zini yo’qotgan kattalarga yordam berish istagi. Ota-ona yordamining etishmasligi. O’z g’azabidan qo’rqish.
Va biz ba’zi nomzodlarni yomonligi uchun emas, balki ular juda to’g’ri, juda muvozanatli, etuk, tushunadigan va ishonchli bo’lgani uchun rad etamiz. Bunday odamlar qalbimizda javob topa olmaydi. Biz hayotimizni noto’g’ri odamlar bilan bog’laymiz, chunki biz uchun “sevilish” har doim ham “baxtli bo’lish” degani emas.
Xato qilishimizning yana bir sababi yolg’izlikdir. Agar yolg’iz yashash juda chidab bo’lmas bo’lsa, hech kim sherikni munosib tanlay olmaydi. Tanlangan bo’lish uchun siz turmush qurmagan bo’lishingiz mumkin. Aks holda, biz uchrashadigan birinchi odamga yopishib olish va baxtsiz nikohga mahkum qilish xavfi bor.