Behruzbek Hamidov
| Yashirin g’azab |
Ba’zan his-tuyg’ularimizni ifoda etish va ularni qo’yib yuborish o’rniga, biz o’z ichimizda g’azabni to’playmiz va bu bizning qalbimizni asta-sekin yutib yuborishiga imkon beradi.
Xafagarchilik shunchaki tuyg’u emas, bu inson o’zini dunyodan, do’stlardan va hatto o’zidan yopib qo’yadigan ruhiy holatdir.
Bizda nafrat bor bo‘lsa, go‘yo o‘zimizni atrofimizga ko‘rinmas devor qurayotgandek bo‘lamiz, o‘zimizni samimiy his-tuyg‘ular va his-tuyg‘ulardan chetlab o‘tamiz.
Nafrat, xuddi zang kabi, asta-sekin, lekin shubhasiz, bizning ichki dunyomizni yo’q qilishi mumkin.
Yechilmagan hissiy mojarolar charchoq, apatiya va hatto tushkunlikka olib keladi.
Biz gina-kuduratni saqlasak, kichik narsalardan zavqlanish, so’zsiz sevish va yaxshilikka ishonish qobiliyatini yo’qotamiz.
Yashirin xafagarchilikdan qanday qutulish mumkin?
O’z his-tuyg’ularingizni qabul qiling. Xafa bo’lganingizni tan oling va o’zingizga bu og’riqni his qilishga ruxsat bering.
O’z his-tuyg’ularingiz haqida gapiring. O’z his-tuyg’ularingizni yaqinlaringiz bilan muhokama qilish vaziyatga boshqa nuqtai nazardan qarashga yordam beradi.
Kechirimlilik. Kechirimlilik bu o’zingizga bergan sovg’adir.
Bu boshqa odamlarning xatolarini unutish yoki ma’qullash degani emas, bu o’tmish zanjirlaridan xalos bo’lishni anglatadi.
Yashirin gina og’ir toshga o’xshaydi, uni hayot davomida o’zimiz bilan olib yuramiz.
Undan xalos bo’lish orqali biz nafaqat o’zimizni engillashtiramiz, balki yangi imkoniyatlar, quvonch va baxtga eshiklarni ochamiz.
Ufqdan chiqib ketayotgan yelkanli qayiq kabi, ortiqcha yuklardan xalos bo’lib, xafagarchiliklar yo’lingizni sekinlashtirishiga yo’l qo’ymasdan, orzularingiz yo’lida engil va tez bo’ling.
O’zimizni tanib, ozod qilishimizga yo’l qo’ymagan xafagarchilik hayotimizni qoraygan qorong’u soyaga aylanadi.
Biz tanlagan bu noxush daqiqalar atrofimizdagi dunyoga qarashimizni shakllantirishni boshlaydi.
Biz odamlarni va hodisalarni ushbu norozilik ob’ektivi orqali baholashni boshlaymiz va bizning idroklarimiz buzilgan bo’lishi mumkin.
Bu erda tushunmovchilik, tajovuz va hatto nizolar paydo bo’ladi.
Ko’pincha kin tutishni tanlash yaqin munosabatlarning yo’qolishiga olib keladi,
chunki haqiqiy muloqot o’rniga biz mudofaaga aylanib, boshqalarni itarib yuboramiz.
Qizig’i shundaki, bizni xafa qilgan odam uzoq vaqt davomida hayotimizning bir qismi bo’lmagan bo’lsa ham, uning “arvohi” bizning qarorlarimizga va munosabatlarimizga ta’sir qilishi mumkin.
Biz yangi odamlar bilan muloqot qilishdan qo’rqishimiz mumkin, chunki ichimizda bir joyda xuddi shu og’riqni yana boshdan kechirish qo’rquvi bor.
Biroq, barcha his-tuyg’ular singari, xafagarchilik ham o’tkinlik xususiyatiga ega.
Undan xalos bo’lishning kaliti bizning o’zimizni bilish va o’zimizni rivojlantirish istagimizdadir.
Meditatsiya, psixoterapiya, jurnal yozish, ijodkorlik – bularning barchasi ichki og’riqni tushunish va engishimizga yordam beradigan vositalardir.
O’zingizni o’zingiz kabi qabul qilib, xafagarchiliksiz yoki xafagarchiliksiz, siz davolanishga birinchi qadamni qo’yasiz.
Esda tutingki, har birimiz tajribalar, his-tuyg’ular va his-tuyg’ularning o’ziga xos kombinatsiyasimiz va o’tmishimiz bizni kim ekanligimizga aylantiradi.
biz bugun kimmiz.
Ammo bu bizning o’tmishimiz kelajagimizni belgilashiga yo’l qo’yishimiz kerak degani emas.
Sizda ko’targan g’azab faqat kechirimlilik, tushunish va eng muhimi, o’zingizni sevishning qadrini eslatuvchi saboq bo’lsin.
Xulosa qilib shuni ta’kidlashni istardimki, xafagarchilik nafaqat yelkamizdagi og’ir yuk, balki o’sish uchun imkoniyatdir.
O’zimizni bu azobdan xalos qilib, biz nafaqat boshqalarni, balki o’zimizni ham kechirishni o’rganamiz.
Biz dunyoni yorqin ranglarda ko’rishni o’rganamiz, baxt lahzalarini qadrlaymiz va haqiqiy kuch barcha qiyinchiliklarga qaramay, oldinga intilish qobiliyatimizda ekanligini tushunamiz.
