JUDA DO’STONA BO’LISHNING ODATIY KAMCHILIKLARI
1. Negativlikning to’planishi
Siz shunchaki shirin emas, balki mutlaqo tinch va osoyishtasiz, shunday emasmi? Agar siz qandaydir yuqori samarali sedativ qabul qilmasangiz, unday emas. Afsuski, “har doim yaxshi” odamlar kundalik hayotda tabiiy ravishda paydo bo’ladigan salbiy his-tuyg’ularni o’zlariga singdirishga – ushlab turishga moyildirlar. Bu haddan tashqari o’z-o’zini nazorat qilishning yon mahsuloti depressiya, tashvish va turli xil giyohvandlikdir.
2. Muntazam buzilishlar
Agar ruhiy tushkunlik, tashvish va giyohvandlik nomaqbul his-tuyg’ularni ushlab turish uchun etarlicha kuchli bo’lmasa, siz bolangizga g’azablanishingiz, jim, chalg’igan hamkasbingizga urish yoki o’zingizni unutish uchun ichishingiz mumkin. Shunda siz o’zingizni dahshatli aybdor his qilasiz, bundan keyin hech qachon bunday qilmaslikka va’da berib, ko’p kechirasiz… Toki bosim yana kuchayguncha.
3. O’z-o’zini tanqid qilish
Yaxshi bo’lishga intilishda sizning cheksiz aybdorlik tuyg’usi alohida rol o’ynaydi. Siz hamma narsada o’zingizni ayblaysiz: oqibatlarini oldindan ko’rmaganligingiz, sizning so’zlaringiz boshqa odamning shunday harakat qilishiga sabab bo’lgan. Sizning ichingizda bir tanqidchi bor, u sizni doimo g’azablangan ota-ona ovozi bilan tanbeh qiladi va barmog’ini silkitadi. Ushbu bosim ostida siz harakat qilishga, yaxshiroq bo’lishga va’da berasiz, lekin nima qilsangiz ham, siz hech qachon yaxshi bo’la olmaysiz. Baxtsiz mavjudlik.
4. Haqorat qilish
Yig’ilgan g’azab ko’pincha isteriya yoki buzilishga olib kelishi mumkin, lekin ko’pincha xafagarchilik va norozilik hayotingizda doimiy ravishda yonib ketadi. Xafagarchilikning paydo bo’lishi juda tabiiy: mehribonlik ko’rsatish orqali siz tabiiy ravishda boshqalar sizning titanik harakatlaringizni qadrlashini, sizdan o’rnak olishlarini va siz kabi yo’l tutishlarini kutasiz. Yoki ular sizga nima kerakligini so’zsiz tushunishadi va berishadi, garchi siz bu ehtiyojlar nima ekanligini hech qachon aytmaysiz.
5. Oldindan murosaga kelish
So’rovingizni darhol kimgadir aniq etkazish o’rniga, siz boshqa odam nimani xohlashi mumkinligi haqida bashorat va taxminlar qilasiz. Va hatto suhbat boshlanishidan oldin, siz o’zingizning talablaringizni pasaytirasiz.
“Jan, ehtimol, butun hafta oxiri meni almashtirishga rozi bo’lmaydi”, deb o’zingizga aytasiz. “Men undan shanba kuni menga turmushga chiqishi mumkinligini so’rayman.” Har doim shunday qilsangiz, siz xohlagan narsangizga erisha olmaysiz (garchi siz boshqa odam sizning fikringizni o’qib, siz uchun eng yaxshi variantni taklif qiladi deb xayol qilsangiz ham), faqat siz xohlagan narsaning ayanchli ko’rinishi. Va hamma narsa “yaxshi” bo’lib tuyuladi. Va hayot vaqt o’tishi bilan o’tkirlikdan mahrum bo’ladi.
6. Passiv tajovuz
O’zingizga eng yaqin bo’lganlarga nisbatan siz ehtiyotkor passiv-tajovuzkor xatti-harakatlar uslubini tanlashingiz mumkin: orqangizdan gapiring, “keyin” so’zlarini tashlang, bosim o’tkazing, aybdorlik hissi tug’diring, xafa bo’ling, lekin nima uchun aniq aytmang. Va barchasi, chunki siz o’zingizni charchoq, tirnash xususiyati va norozilikni to’g’ridan-to’g’ri ifoda etishga ruxsat bermaysiz. Siz hech qachon sherigingizga nimani xohlayotganingizni va his qilayotganingizni aytmaysiz. Ochiq qarama-qarshilik va to’qnashuvlardan saqlaning. Bunday “yarim qalb” halollik natijasida yaqinlar bilan munosabatlar qurib qoladi va oxir-oqibat barbod bo’lishi mumkin.