Ular tagliklar bilan kurashdilar, uyqusiz tunlar va tishlashdan omon qolishdi – va qariyb 40 yoshda, ular yana savol berishadi: ehtimol yana bir bor, nihoyat … Qarilik qo’rquvi, etuk bolalarning oila inidan ketishi, yangi nikoh – ba’zan bizni hamma narsani qaytadan boshlashga nima majbur qiladi?

43 yoshli Lyudmilaning to’rt nafar farzandi bor. Eng kattasi 18, 16 va 13 yoshda, eng kichigi bir yarim yoshda. Hammaning otasi bir xil. “Atrofimizdagi hamma ajrashishadi, – deydi u, – ba’zida ular yana turmushga chiqadilar va agar bolalar tug’ilsa, bu faqat yangi er-xotinda bo’ladi. Ular bizga xuddi marslikdek qarashadi. Bu hatto kulgili: mening yaqinlarim yangi homiladorligim haqida bilib, ular meni tabriklashga shoshilishdi, go’yo bu ajoyib yutuq edi.

Biroq, Lyudmila uchun o’g’il tug’ilishi tabiiy masala bo’lib qoldi: “Bolalar ulg’ayishdi va biz nihoyat boshqasini tug’ishni, bu baxtni yana bir bor his qilishni xohladik. Va men kattalarnikiga qaraganda eng kichigini tarbiyalash osonroq bo’lishiga amin edim.”

YOSHLIKNI SAQLANG

Lyudmila bir necha so’z bilan kech onalikka chanqoqligini bildirdi. Istaklar, ularning kelib chiqishi vaqtni o’tkazish hissi, qarilikka yaqinlashishdan tashvish, homilador bo’lish va tug’ish imkoniyati bilan xayrlashish, biz buni “onalik” ayolligi deb bilamiz.

“Yoshlikni his qilish, yana tug’ish, emizish, g’amxo’rlik qilish istagi – ko’pincha bu ayolni boshqa farzand ko’rishga undaydi”, deb tushuntiradi psixoanalitik terapevt Svetlana Fedorova.

“Unga g’amxo’rlik qilish bilan shug’ullanib, u hamma uchun g’amxo’rlik qiladigan kichkina qizga aylanishni orzu qiladi. Farzandi bilan beg‘araz bolalikni boshdan kechirishni, shunchaki sayr qilishni, shunchaki o‘ynashni istaydi… Keyin bog‘cha, maktab… Agar xayollaringizda haddan tashqari uzoqqa borsangiz, hayot qaytadan boshlanayotgandek tuyuladi, tasavvur qila olasiz”.

Ko’pgina turmush o’rtoqlar uchun kech bolaning tug’ilishi o’tayotgan vaqtni ushlab turish istagiga javob beradi

Kichkina bola har doim u erda bo’ladi, ular isyonkor o’smirlarga aylangan yoki allaqachon o’zlari yashayotgan katta yoshdagi bolalardan farqli o’laroq. Uni silang, hidini nafas oling, uni yaqin tuting … U bizga eng nozik, ta’sirli tajribalarni beradi va shu bilan birga hayotimizning katta va muhim bobini tugatadi. Shuning uchun ular uni rus tilida mehr bilan va bir vaqtning o’zida afsus bilan chaqirishdi – “oxirgi”.

Bu ayolga vaqt tugashi, menopauza yaqinlashayotganini eslatadi. Bu sizga “aziz buvi” bo’lishdan biroz ko’proq vaqt oldin “sevimli ona” bo’lish imkoniyatini beradi. Bu bizni keksalarimiz bilan tajribasizligimiz tufayli qilgan xatolarimizni tuzatishga undaydi.

“Ehtimol, biz katta farzandlarimiz oldida ularga kam e’tibor berganimiz va etarlicha ota-ona bo’lmaganimiz uchun o’zimizni aybdor his qilyapmiz”, deb qo’shimcha qiladi Svetlana Fedorova. “Va keyin yangidan, toza varaq bilan – ideal, to’g’ri va o’tgan safargidan ko’proq narsani berish istagi sezilarli darajada oshadi.”

“Asosiysi, bunday bolani oilaviy butga aylantirmaslik, uni diniy ob’ektga, abadiy chaqaloqqa aylantirmaslikdir”, deb ogohlantiradi perinatal psixolog Galina Filippova. “U dunyoga kattalarga teginish va ularni xursand qilish uchun kelmagan.”

Erkaklar uchun, qoida tariqasida, farzand ko’rish muammosi unchalik dolzarb emas: ular, Psixologiyalar nomidan o’tkazilgan FOM so’rovi ma’lumotlari shuni ko’rsatadiki, ayollarga qaraganda, “o’zini his qilishdan kelib chiqqan holda” bola tug’ish ehtimoli sezilarli darajada kam. sevgi” va “o’z zavqlari uchun”. “Ammo, er yangi homiladorlikni talab qiladigan holatlar mavjud (va ular kam uchraydi),” deydi shifokor, reproduktiv texnologiyalar bo’yicha mutaxassis Margarita Anshina. “Ehtimol, u yoshligida otasining his-tuyg’ularini to’liq his qilishga ulgurmagandir.”

Albatta, erkaklar vaqt o’tishi haqida boshqacha fikrda: ular keyingi yoshda homilador bo’lishlari mumkin. Biroq, erkaklarning tug’ilishi ham zaif: Margarita Anshinaning so’zlariga ko’ra, 30% hollarda bepushtlik har ikkala turmush o’rtoqning muammolari tufayli yuzaga keladi. Ammo farzand ko’rishning o’zi odamga g’alaba hissini beradi, uning kuchi va ahamiyatini tasdiqlaydi.

Lyudmilaning eri, 44 yoshli Boris buni tan oladi: “Lyuda bola haqida gapira boshladi, lekin men bu haqda umuman o’ylamagan edim. Bizning uchta farzandimiz bor va men ota sifatida to’liq tushunaman. Lekin men xotinimni yaxshi ko’raman va osonlik bilan sinab ko’rishga rozi bo’ldim. Va endi men hatto chaqaloq nihoyat paydo bo’lganidan faxrlanaman.”

Ammo 20 yoshli Nastya va bir yoshli Sonechkaning otasi 45 yoshli Eduard uchun qaror qabul qilish oson emas edi. “Qizim o‘n yoshga to‘lganda, biz ajrashdik, uzoq vaqt bir-birimizdan alohida yashadik, keyin yana birlashdik… Xotinim homilador ekanini bilgach, hatto qo‘rqib ketdim! Lekin, albatta, men rad eta olmasdim… Yangi kvartiraga ko‘chib o‘tganimizdan keyingina tinchlandim – eskisiga sig‘mas edik!”