Rosstat ma’lumotlariga ko’ra, 2019 yilda Rossiya aholisi orasida 60 yoshdan oshgan keksalarning ulushi 25 foizni tashkil etdi. Ular orasida o’zimizni topsak, o’zimizga va atrofimizdagi hayotga qanday munosabatda bo’lamiz?
Bir tomondan, tibbiyotdagi yutuqlar tufayli, bugungi kunda tanamizning barcha muhim qobiliyatlarini saqlab qolgan holda, keksalikka erishish osonroq. Boshqa tomondan, jahon psixologiya fanida endilikda keksalik hayotning tanazzulga uchrashi emas, balki insonning oldinga davom etayotgan harakati, rivojlanish sifatidagi yangi g’oya paydo bo’lmoqda.
Fransuz gerontologi Moris Tubiana shunday deydi: “Qaychalik qarish insonning o’ziga bog’liq”. — Tadqiqotlar olimlarga miya hujayralarining qarish jarayoniga aloqador ayrim mexanizmlarni aniqlashga yordam berdi. Ma’lum bo’lishicha, intellektual faoliyat, qiziquvchanlik, muloqotga qiziqish, o’rganish va oldinga siljish istagi bu jarayonni sezilarli darajada sekinlashtiradi va unga to’sqinlik qiladi.
Insonning psixologik holati ham nihoyatda muhim. Qanchalik u o’ziga ishonsa, odamlar unga muhtojligini his qilsa, boshqalarga yordam bera oladi va ulardan yordamni mamnuniyat bilan qabul qilsa, qarish sekinlashadi. Oddiy qilib aytganda, inson hayotni shunchalik sevadi.