Ushbu ekologik pessimizmning ta’siri bevosita miyamizda, aniqrog’i, singulat korteksida namoyon bo’ladi, neyropsixologlar ^{1 ni} tushuntiradilar . Ekstremal vaziyatlardagi xatti-harakatlarimiz va o’zimizni hurmat qilishimiz miyaning ushbu sohasining ishlashiga bog’liq.

Qaysidir ma’noda, uning tufayli biz his-tuyg’ularimizdan xabardor bo’lamiz – bu erda qondagi gormonlar darajasining o’zgarishi his-tuyg’ularga aylanadi. Kundalik hayotimizda salbiy fikrlar va tajribalar hukmronlik qilganda, singulat korteksining faolligi keskin pasayadi, biz endi voqealarni oqilona va hissiy idrok etish o’rtasidagi muvozanatni saqlay olmaymiz va biz dunyoni ob’ektiv ko’rishni to’xtatamiz.

Pessimizmning yuqumliligi bizning salbiyni birinchi bo’lib ko’rishga moyilligimiz bilan ham bog’liq.

Pandemiya tufayli bir qator kompaniyalar o‘z faoliyatini to‘xtatishga majbur bo‘ldi, qolganlari esa bankrotlik yoqasida. Iqtisodchilarning hisobotlari bizni uzoq davom etadigan inqiroz bilan qo’rqitmoqda. Biz uchun orqaga chekinish va bezovta qiluvchi yangiliklarga yo’l qo’ymaslik qiyin. Ayniqsa, iqtisod yoki tibbiyot haqidagi bilimimiz kichik bo’lsa: nima bo’layotganini qanchalik kam tushunsak, eng yomonini shunchalik yorqinroq tasavvur qilamiz.