htimol, tez orada mashinalar bizning ishtirokimizsiz o’z-o’zidan harakatlana oladi, ammo hozircha haydash odamlarning qo’lida qoladi va biroz e’tibor talab qiladi. Turli hisob-kitoblarga ko‘ra, 2013-yilda haydovchilarning telefondan foydalanishi tufayli millionga yaqin avtohalokat sodir bo‘lgan. Va 3000 dan ortiq o’lim va 400 000 jarohatlar chalg’igan haydash sabab bo’lgan. Endi bu muammodan hamma xabardor va telefonlarga “haydash rejimi” kabi oddiy funksiyani qo‘shish uni hal qilishga katta hissa qo‘shishi mumkin ¹ .

Albatta, hozir bu muammoni hal qilishga urinishlar qilinmoqda. Ba’zi avtomobillarda haydovchiga kerak bo’lgan barcha ma’lumotlarni old oynada ko’rsatadigan boshni ko’rsatish tizimi mavjud. Shunday qilib, haydovchi ko‘zini yo‘ldan uzib qo‘ymaydi. Boshqa mashinalar o‘rnatilgan telefon funksiyasiga ega bo‘lib, biz ko‘zimizni g‘ildirakdan uzmasdan qo‘ng‘iroqlarni qabul qilishimiz, xabarlar yozishimiz va internetni kezishimiz mumkin. Bu ishlanmalar, agar ko‘zimiz yo‘lda, qo‘limiz rulda bo‘lsa, biz imkon qadar diqqatimizni haydashga qaratamiz va hech narsa bo‘lmaydi, degan noto‘g‘ri fikrga asoslanadi. Ammo bu unday emas.

Bosh ko’taruvchi displey haydovchiga kerakli ma’lumotni izlash uchun yo’ldan qaytmaslik imkonini beradi. Biroq, bu bizning e’tiborimizni chalg’itadi. 1980-yillarga borib taqaladigan samolyotlarda bunday xususiyatlardan foydalanish bo’yicha tadqiqotlar shuni ko’rsatdiki, bunday displeylar uchuvchining hatto o’z ko’rish sohasida ham kutilmagan narsani payqash ehtimolini kamaytiradi. E’tiborimiz chalg’iganda, biz qaraymiz, lekin ko’rmaymiz.

Hikoya, faqat ovozli boshqaruvga ega bo’lgan qo’lsiz qurilmalar bilan taxminan bir xil. Har holda, telefondan foydalanish nafaqat suhbat davomida, balki undan keyin ham aqliy kuch talab qiladi. Psixolog Keri Stothartning ishonchi komilki, biz xabar olganimiz, hatto biz uni o’qimasak ham, haydashdan juda chalg’itadi.