Sizningcha, sevgi kurashmi? Siz doimo engishingiz kerak bo’lgan to’siqlar bilan poygami? Ehtimol, ba’zida siz hatto sizga nima bo’lganini o’ylay boshlaysiz. Nega ular sizni shunchaki sevishmaydi? Balki siz yetarlicha sabr qilmayapsizmi? Siz munosabatlaringizning holati qandayligini juda erta so’rayapsizmi va shu bilan sherigingizni qo’rqityapsizmi?
U uzoqlashadi va siz “uni qaytarib olib kelish” va uni sizga yaqin tutish uchun hamma narsani qilasiz. Agar muvaffaqiyatga erishsangiz, o’zingizni yengil his qilasiz. Ammo keyin hamma narsa takrorlanadi. Yana va yana. Kechasi siz yana yostig’ingizga yig’laysiz va kunduzi hamma narsani “oldingidek” qaytarish uchun ko’p harakat qilasiz.
Bundan tashqari, sizga yaxshi munosabatda bo’lgan yaxshi, barqaror sherik bilan munosabatlarni boshlashingiz bilanoq, siz darhol biror narsa noto’g’ri ketayotganini his qilasiz. U siz bilan o’yin o’ynamaydi, sizda juda ko’p turli xil his-tuyg’ularni, shu jumladan salbiy his-tuyg’ularni uyg’otmaydi va sizni taxmin qilishga majburlamaydi. Va shunga qaramay, hali ham …
Bu u haqida emas, balki siz haqingizda ekanligini tushunyapsizmi? Bu miya tuzog’i. Oddiy, sog’lom munosabatlarni istasangiz, unga tushmaslikka harakat qiling.
Lekin nega biz hali ham yaxshi – barqaror, adekvat sherik bilan shunchalik zerikamiz?