Izzattillo Islomov
Kerri Flatlining 9 va 11 yoshli ikki qizi bor. Haftada bir marta Kerri ularga yoshlarining yarmiga teng dollar beradi. Bu cho’ntak pulining uy ishlariga aloqasi yo’q, qizlar esa ko’p: ular uy hayvonlarini boqadilar, pol supuradilar va oilaning qolgan a’zolari bilan har oy bahorgi tozalashda qatnashadilar.
Flatli uy yumushlari umumiy farovonlikka qo’shilgan hissa, deb hisoblaydi. U bolalar qaysi topshiriqlar pulga arzigulik va qaysi biri yomon ekanini tushunishlarini istamaydi. “Agar siz bolalaringizga uyda yordam berish uchun pul to’lasangiz, bir kun ular bu harakatga arzimasligiga qaror qilishlari mumkin”, deydi Kerri. “Va sizda faqat ikkita yo’l qoladi: bolalarga o’z mas’uliyatidan voz kechish yoki “ish haqini” oshirishga ruxsat bering. Shaxsan men ularning hech biridan mamnun emasman”.
“Men ularga mashaqqatli mehnat va boshqalarga yordam berish pul bilan bog’liq emasligini o’rgatmoqchiman.”
Sobiq boshlang’ich maktab o’qituvchisi Joan Kron ham farzandlari oladigan cho’ntak pullarini uydagi mas’uliyatidan ajratishga harakat qiladi. Uning o‘n yashar farzandi haftasiga 6 dollar, besh yoshli bolasi esa 4 dollar oladi. Bolalar uchta bankka pul qo’yishadi: biri pul sarflash uchun, ikkinchisi jamg’arma uchun va uchinchisi xayriya uchun. Uning farzandlari xohlagan narsasini sotib olish imkoniyatiga ega. Misol uchun, katta qizi bu pulga kiyim sotib oladi – maktabga kerak bo’lgan narsalardan tashqari.
Behruzbek Hamidov
