Behruzbek Hamidov
Aytaylik, qiyin vazifani bajarishimiz kerak. Biz bardosh bera olmasligimizdan, belgilangan muddatlarga rioya qilmasligimizdan xavotirdamiz, lekin ish tugagach, tashvish yo’qoladi va boshqa muhim masalaga e’tiborni jalb qilish zarurati tug’ilmaguncha yana paydo bo’lmaydi. Bu bolaga nima qilish kerakligini doimo eslatib turadigan va faqat maqsadiga erishganida turib olishni to’xtatadigan ehtiyotkorlik bilan ota-onaga o’xshaydi.
Shunday qilib, tashvish bizni rag’batlantirishi, diqqatimizni muhim narsalarga qaratishi va natijada samarali o’rganish va intellektual ishlashga yordam berishi mumkin. Keling, bu hissiyotning orqasida nima borligini aniqlaylik.
Qo’rquv tashvishning asosiy elementidir
Garchi biz tez-tez tashvishlansak ham, bu eng asosiy va asosiy his-tuyg’ulardan biri emas. U turli xil his-tuyg’ular aralashmasiga asoslangan bo’lib, ular orasida qo’rquv hukmronlik qiladi. U ma’lum manbadan kelgan tahdidga javoban “faollashtiriladi” va darhol o’zini himoya qilishga undaydi. Shunday qilib, masalan, biz tomon yugurib kelayotgan boshqaruvdan chiqqan mashinani ko’rganimizda qo’rquvni boshdan kechiramiz.
Qo’rquvdan farqli o’laroq, tashvish noma’lum tahdidga javoban yuzaga keladi va o’zini kelajakda yuzaga kelishi mumkin bo’lgan tahdidlar haqida tashvishlanadigan uzoq davom etadigan asabiylashish va qo’rquv holati sifatida namoyon qiladi. Masalan, beparvo haydovchiga duch kelish xavfi borligini bilib, yo‘lda hushyor bo‘lamiz.
