Behruzbek Hamidov
“Mening erim, sog’lom bolalarim, yaxshi ko’rgan ishim, shinam uyim, yetarlicha pulim bor. Lekin hayot men uchun yuk. “Men baxtni qanday his qilishni umuman bilmayman”, deb yozadi saytimizga tashrif buyuruvchi. Yana bir uch farzandning onasi o’ylaydi: “Nega men baxtli bo’lolmayman? Monotonlik tufaylimi? Yoki men har doim ko’proq narsani xohlayotganim uchunmi?
Baxtni boshdan kechira olmaslik – ko’plab zamondoshlarimiz azob chekayotgan holatni shunday aniqlash mumkin. Ular bu haqda do’stlar va terapevtlar bilan gaplashadilar va onlayn forumlarda yozadilar. Sababi nima?
Xursandchilik noto’g’ri
Har bir insonning hikoyasi noyobdir, lekin hayotdan zavqlanishingizga xalaqit beradigan aybdorlik hissi deyarli har doim bolalikdan keladi. Ehtimol, aynan shu tuyg’u ko’pchilikning hayotini buzadi, ularni dam olishdan mahrum qilishga va zavqlanishdan voz kechishga majbur qiladi.
“Bu, ayniqsa, istalmagan bolalar yoki kattalar juda yuqori talablar qo’yganlar orasida keng tarqalgan”, deb tushuntiradi oilaviy psixolog Inna Shifanova. “Bunday bolalar o’zlarini ortiqcha, o’zlarini tug’ilganlarida aybdor his qilishadi. Yordamchi yoki ko’zga ko’rinmas bo’lish orqali bu mavjud bo’lmagan aybni qoplashga harakat qiladilar. Ular rozi bo’lish umidida o’zlarining farovonligi haqida qayg’urishga va boshqalar uchun yashashga ruxsat bermaydilar. Asta-sekin ular o’z istaklarini tan olish qobiliyatini yo’qotadilar. Ular qanday cho‘qqilarni zabt etishmasin, qanday qilib baxtli bo‘lishni bilmaydilar”.
