Agar bola odamda hukmronlik qilsa, unda tashvish va haddan tashqari hissiylik uni har kuni ta’qib qiladi. Har qanday arzimas narsani falokat darajasiga ko’tarib, bunday odam hamma narsani yuzlab marta qiyinroq va og’riqliroq boshdan kechiradi. Ko’pincha, bolalik davridagi haqoratlar va tengdoshlarning haqoratlari tufayli odam o’zining ichki bolasini to’sib qo’yishi, uning qadr-qimmatini his qilishni to’xtatishi va hayotdan zavqlanishi mumkin. Bunday hollarda ota-ona hukmronlik qiladi.

Shaxsning shakllanishiga oilaning ta’siri

Ichki ota-ona – bu tashqi manbalardan, ya’ni ota-onalardan qabul qilingan xatti-harakatlar, munosabatlar va noto’g’ri qarashlar. Bu subpersonallik ancha konservativ bo’lib, avvalgi avlodlarning an’analari, axloqiy me’yorlari va axloqini saqlashga intiladi.

Ko’p jihatdan cheklaydigan va taqiqlarni qo’yadigan oila kelajakda insonga katta ta’sir ko’rsatishi mumkin. Ota-ona va bola o’rtasida katta odam turgan psixikaning holati psixologiyada rivojlangan shaxs belgisi deb ataladi. Bunday ruhiy holat har qanday yoshda shakllanishi mumkin – kimdir oldinroq, kimdir keyinroq. U hozirgi voqelikni ob’ektiv idrok etish uchun mas’uldir va vaziyat va imkoniyatlarga muvofiq qanday harakat qilish kerakligi haqida tushuncha beradi. Agar bu holat yuzaga kelmasa, ichki bola bilan ishlash va ota-onaning subpersonalligini rivojlantirish kerak.