O’ttiz yoshli Amanda menga yordam so’rab murojaat qildi. “Men har doim oxirgi daqiqagacha kutaman”, deb tan oldi qiz. – To’g’ri ish qilish o’rniga men ko’pincha har qanday narsaga roziman. Negadir butun kunimni maqola yozish o‘rniga kir yuvish va dazmollash bilan o‘tkazdim!”

Amanda uning jiddiy muammosi borligini aytdi. Uning idorasi qizni malaka oshirish kurslariga yubordi, u erda u ikki yil davomida muntazam ravishda tematik insholarni topshirishi kerak edi. Ikki yillik muddat uch haftada tugadi va Amanda xat yozmagan edi.

“Men ishni shu tarzda boshlash bilan katta xato qilganimni tushunaman,” tavba qildi qiz, “lekin bu kurslarni tugatmasam, bu mening kareramga katta zarar etkazadi”.

Men Amandadan to’rtta oddiy savolga javob berishini so’radim:

Buni amalga oshirish uchun nima qilishim kerak?

Ushbu maqsadga erishish uchun eng kichik qadam nima qilishim kerak?

Hech narsa qilmasam nima bo’ladi?

Maqsadimga erishsam nima bo’ladi?