Biz, bir tomondan, ko’zga ko’rinadigan, boshqa tomondan, ko’pincha kim ekanligimizni yashiradigan haqiqat tanish bo’lib qoldi. Narsissizm belgilarini har birimizda sezish oson: biz o’z fikrimizga qoyil qolamiz, o’zimizni boshqalar bilan taqqoslaymiz, reytinglar va “yoqtirishlar” ga qaram his qilamiz. O’ziga bo’lgan ishonch zaiflashdi va boshqalarning roziligisiz yolg’izlik va bo’shlik hissi paydo bo’ladi.

Aftidan, narsisizm ommaviy epidemiyaga aylanib bormoqda… yoki oddiygina 21-asr jamiyatining normasiga aylanib bormoqda.

OMMAVIY NARSISIZM QAYERDAN PAYDO BO’LGAN?

Mashhur amerikalik psixoanalitik Nensi MakVilyamsning tan olishicha, uning bemorlari orasida narsistik buzuqlikdan aziyat chekayotganlar ko’payib bormoqda. Va agar Freydning bemorlari aybdorlik hissi haqida qayg’urgan bo’lsa, psixoterapevtlarning bugungi mijozlari ularning qanchalik boy, mashhur va muvaffaqiyatli ekanligi haqida ko’proq tashvishlanadilar. O’z-o’zini hurmat qilish masalasi shunchalik keskinlashadiki, hatto psixologning kabinetida ham o’z muvaffaqiyatsizliklari haqida gapirish qiyin.