Behruzbek Hamidov
Uning otasi u hali bolaligida vafot etgan, onasi ikki qizi bor odamga uylangan va u o’gay qiziga ochiqchasiga befarq munosabatda bo’lgan. Qiz o’gay otasining bolalari bilan munosabatlarni o’rnatolmadi, uni maktabda haqorat qilishdi, lekin u bu haqda hech kimga aytmadi. Bolalik va o‘smirlik chog‘larida hech kim, jumladan, onasi ham unga g‘amxo‘rlik qilmaganini angladim. Va endi, u etuk bo’lib, u yolg’izlik minorasida yashashni davom ettirdi.
Do’stlari va erkaklari uni tark etishadi. Ishdagi xo‘jayindan tortib, u ijaraga olgan xonadon egasigacha hamma o‘z so‘zida turmaydi. Bu yillar davomida ayol, uning so’zlariga ko’ra, hech kimdan yordam olmasdan, bolalikdagidek yashashni davom ettiradi. Albatta, birinchi tabiiy turtki – hamdardlik. Uning hikoyasida yuz o’girgan va unga xiyonat qilganlarni ko’rishingiz mumkin. Va faqat bitta, eng muhim shaxs bu qatorda ko’rinmas qoladi. Bu odamning o’zi.
Afsuski, hamma narsadan chuqur hafsalasi pir bo’lgan odamlar va hamma kamdan-kam hollarda hamdardlik uyg’otadi
Bu yolg’izlikning sababi nima? Gap shundaki, biz o’zimizga xiyonat qilamiz. Ba’zan biz taqdirning rahm-shafqatiga o’zimizni tashlab qo’ygan paytimizni tushunish qiyin. Bu ko’pincha quyidagi hollarda sodir bo’ladi:
