— Nima demoqchisiz, dalil yo‘q? – Men so’radim.

“Biror kishi jismoniy yoki jinsiy tajovuzga uchrasa, bu haqiqiy va aniqdir. Og’zaki haqoratning aniq mezonlari yo’q, ular shaklsizdir. Menimcha, agar kimgadir haqorat qilganimni aytsam, u meni kimdir menga baqirgani, qo‘pol so‘z aytgani haqida shikoyat qilyapman, deb o‘ylaydi”, — deb tushuntirdi Marta.

“Va bundan ham yomoni”, dedim men.

“Muammo shundaki, hech kim chandiqlar va ko’karishlarni ko’rmaydi.” U uzoq vaqt davomida boshdan kechirgan suiiste’mollik chuqur ildiz otgan o’ziga ishonchsizlik, tashvish va tushkunlikning asosiy sabablaridan biri ekanligini intuitiv bilardi. “Afsuski, ular meni urishmagan”, dedi Marta bir necha marta. “Shikoyatlarim asosliroq ekanini his qilardim.”

Uning e’tirofi meni ta’qib qildi, ko‘zlarimga yosh keldi. Og’zaki haqorat, kimdir tomonidan chaqirilganidan ko’ra ko’proq narsadir. Martaning so’zlariga ko’ra, onasining janjallari ko’p sabablarga ko’ra unga qattiq og’riq keltirgan: