Yangi televizion mavsum boshlanishi bilan minglab o’smirlar navbatdagi shou ishtirokchisi bo’lish umidida tinglovlarga borishadi. 30-40 yoshlilar qatori shon-shuhratga erishish yo‘lida yoshlar o‘rtasida ham shiddatli kurash olib borilmoqda: kim yangiliklarni praym-taymda olib boradi, kimga adabiy mukofot beriladi, kim siyosiy Olimpda hukmronlik qiladi yoki sotadi. Stadionlardan tashqarida… Yulduz bo’lish istagi hech qachon bunchalik ta’sirli, kuchli va universal bo’lmagan.

Sotsiolog Fransua de Singli bunda hayratlanarli narsani ko‘rmaydi: “Shon-sharafga intilish shunchaki orzu qilish imkonini berishdir. Yoshligimda men umuman qo’shiq aytolmasam ham, sahnada chiqishni juda xohlardim. Bugun ekranga chiqqanlar buni bizdan ming marta baquvvat va muvaffaqiyatli qiladi. Men tushim haqida hech kimga aytishga jur’at eta olmadim, buni tan olishning iloji yo’q edi. Bu butun farq: bugungi kunda har bir kishi mashhur bo’lish istagini e’lon qilish huquqiga ega. Bloglarni o’qing. Bir paytlar mening chiroyli daftarim bor edi, u yerda men qiziqqan har bir velosport chempioni haqida yozardim, lekin uni hech kimga ko’rsatmasdim. Bugun mening shaxsiy blogim va uni o’qishni yoqtiradigan bir guruh odamlar bo’lardi!”