Izzattillo Islomov
Katta shaharning qizg’in hayotida biz kamdan-kam hollarda yonimizda kasal bolasi vafot etayotgan oilalar bor deb o’ylaymiz. Kun sayin o‘chib borayotgan sevimli farzandining jismoniy va ruhiy iztiroblarini boshdan kechirayotgan ota-onalarning taqdiri nima bo‘lishini tasavvur qilishning iloji yo‘q.
Biz o’lim uzoqda va biz bilan, bizning oilamizda hech qachon sodir bo’lmaydi, degan xayolni saqlab qolmoqchimiz. Ammo siz har qanday yoshda – go’daklik, bolalik, o’smirlik, balog’at yoshida davolab bo’lmaydigan jiddiy kasallikka duch kelishingiz mumkin. Afsuski, ota-ona sevgisi bolalarni o’limga olib keladigan kasallikka duchor bo’lishdan himoya qila olmaydi.
Zamonaviy oilaning hayoti bola atrofida aylanadi, bola barcha oila a’zolarining e’tibori, tashvishlari va umidlari markazidir. Ota-onalar uning farovonligi va muvaffaqiyatiga e’tibor berishadi. Ular u bilan faxrlanadilar, yutuqlari bilan maqtanadilar, muvaffaqiyatsizliklaridan xafa bo’lishadi va uning hayotida faol ishtirok etadilar.
Bolaning davolab bo’lmaydigan kasalligi ota-onalarni, ularning bir-biriga va boshqalarga bo’lgan munosabatlarini tubdan o’zgartiradi. Oila qayg’uga botadi, ota-onalar o’z tajribalarini bolalaridan va bir-biridan yashiradilar. Kasallik bolani davolash va qo’llab-quvvatlash uchun juda katta hissiy va jismoniy kuch talab qiladi.
O’zingiz va yaqinlaringizni qo’llab-quvvatlash uchun resurslar etarli emas. Faqat bitta maqsad bor – har qanday narxda tejash. Va bola unga nima bo’layotganini bilishi shart emasligiga ishonch bor, u yomonlik haqida o’ylamasligi kerak, chunki bu sodir bo’ladigan yomon narsa. Shok holatida kattalar mantiqsiz sehrli fikrlashni, ritualizmga moyillikni, omadli raqamlarga ishonishni va boshqalarni yoqadilar.
Behruzbek Hamidov
