Behruzbek Hamidov
Agar siz omma oldida nutq so’zlashdan qo’rqsangiz, sizga “tinchlaning va gaplashing” deganlarga quloq solmang. Kaftlar terlab, yurak urishi? Bularni tashvish emas, quvonchli hayajon belgisi sifatida qabul qiling! Garvard biznes maktabida o’tkazilgan tadqiqot bu usul haqiqatan ham ishlayotganini isbotladi. Xavotirli holatdagi harakatlaringizning samaradorligi ko’p jihatdan his-tuyg’ularingizni qanday qabul qilishingizga bog’liq.
Tadqiqot mualliflari sub’ektlardan tomoshabinlar oldida “Don’t Stop Believin'” qo’shig’ini kuylashni so’rashgan. Spektakldan oldin ba’zi sub’ektlar “Men qo’rqaman” deb takrorlashdi, boshqalari: “Men yoqimli hayajonni his qilyapman”, qolganlari esa hech narsa demadilar. Yoqimli hayajonni boshdan kechiraman deb da’vo qilganlar eng yaxshi natija ko’rsatdi.
Agar biz o’zimizni xotirjam ekanligimizga ishontirishga harakat qilsak, biz ishlashni tahdid sifatida qabul qilamiz.
Boshqa bir tajribada sub’ektlar auditoriyaga qisqa nutq so’zlashlari kerak edi. Bungacha ularning ba’zilari “Men xotirjamman”, ba’zilari esa “Men yoqimli hayajonni his qilyapman” deyishlari kerak edi. Mustaqil kuzatuvchilar ikkinchi guruhdagi sub’ektlarning ko‘rsatkichlarini yuqoriroq baholadilar.
Olimlarning fikriga ko’ra, biz o’zimizdagi yoqimli hayajonni rag’batlantirish orqali biz yaqinlashib kelayotgan spektaklni yaxshi imkoniyat sifatida ko’rishni boshlaymiz va agar biz o’zimizni xotirjam ekanligimizga ishontirishga harakat qilsak, biz avtomatik
