Boshqa tomondan, ayol bunday istaklarni boshdan kechirmaydi va oilaviy hayotga va uyga g’amxo’rlik qilishga qaratilgan.

Erkaklarning nomutanosibligi haqidagi g’oya qisman to’g’ri: qadim zamonlardan beri erkak sevgi g’alabalarini yig’ish va ular bilan boshqalarga maqtanish orqali o’zini isbotlashga intilgan.

Onalik g’amxo’rligi bir muddat aldash istagini susaytirishi mumkin, ammo xiyonatga bo’lgan tabiiy moyillikka ta’sir qilmaydi.

Ammo u oxir-oqibat tinimsiz ovchining bu qiyofasining garoviga aylanmaydimi? Axir, uni qo’llab-quvvatlash kerak. Va agar u bitta ayolga sodiq bo’lsa, u haqiqiy erkak emasligi ayon bo’ladimi?

Bunday sharoitda o’z sherigini aldashga moyil bo’lmaganlar – va ularning juda ko’plari – bu haqda gapirmasliklari aniq. Ma’lum bo’lishicha, erkaklarning nomuvofiqligi biologik zaruratdan ko’ra ko’proq ijtimoiy bosim natijasidir.