Maktubdan: “17 yoshimda uydan qochib ketdim… Onam, o’gay otam va ularning sevikli o’g’li – bu oilaviy idilla. Faqat men onamning ahmoqiman, birinchi turmushidan tug’ilgan. U dadamni yomon ko’rardi. Men tez-tez eshitganman. Men otamga o’xshab abort qilishim kerak edi…Uyda men oshpaz, enaga, pol yuvuvchi, idish yuvuvchi bo’lib ishlaganman.Men doim onasi bilan yaxshi munosabatda bo’lgan qizlarga havas qilardim.Eshitdim: ket, qo’lga tush, g’oyib bo’l, chiq.O’gay otam yuzimga aytdi: sen menga hech kimga aytmading, men seni boqishim shart emas.. Oyim jim qoldi.Negadir bo’lgan hamma narsaga men aybdorman. uyda… Bu 7 yoshdan 16 yoshgacha, sinfdoshlarim sayr qilib, ko‘ngilxushlik qilishganda, men akam bilan o‘tirgan edim”.

Bu katta yoshli qizning hikoyasi.

Ota-onasi unga xavfsizlik, rozilik va muhabbatni bermadi.

Bu haqiqat. Ammo ichingizda hali ham bor bo’lgan bir tomchi umid, behushlik sizni azoblaydi, yig’laydi va xafa qiladi, boshingizni aylantiradi: “Nega bu?”
Va
hatto million marta onasidan nafratlanishini aytadi. qalbining tubida u sevgiga umid qiladi.

Ammo onam, dadam, agar ular bolaligida sizga xavfsizlik, muhabbat, qabul qilishmagan bo’lsa, unda ular sizga kattalikda bermaydilar.

Agar ona yoki dadam o’ziga kelib, sehrli tarzda chin dildan mehribon ota-onaga aylanishgan bo’lsa ham, bolalikdagi yaralar sizni xafa, g’azab, qo’rquv hissini uyg’otadi, ota-onangiz va o’zlarining taqdirini tan olmaydilar. Bu bir vaqtlar edi, shuning uchun sevgi va qabul qilish etarli emas edi.

Bu bilan qanday kurashish mumkin?

1. O’zingizning his-tuyg’ularingizni his qilishingizga va ularni qabul qilishga ruxsat bering. Sizda qayg’u, umidsizlik, g’azab yoki qayg’u hissi bo’lishi mumkin. O’zingizga ularni ifodalash uchun ruxsat bering va his-tuyg’ularingiz tajribangizga tabiiy reaktsiya ekanligini tushuning.
2. Yordam izlang. O’z his-tuyg’ularingiz va tajribalaringiz haqida yaqin do’stlaringiz, hamkoringiz yoki oila a’zolaringiz bilan suhbatlashish foydali bo’lishi mumkin. Bu vaziyatni o’zingiz ishongan odam bilan muhokama qilish sizning fikringizni aniqlashtirishga va qo’llab-quvvatlashga yordam beradi.
3. Ehtimol, siz ota-ona g’amxo’rligining etishmasligi tufayli faqat o’zingizga tayanishga va mustaqil bo’lishga majbur bo’lgandirsiz, keyin siz o’zingizga qanday g’amxo’rlik qilishni allaqachon bilasiz. Agar ota-ona rolini qarindoshingiz, sherigingiz, xo’jayiningiz, davlatingiz va boshqalar egallasa, unda siz “ota-ona” tufayli yashashni davom ettirishingiz, xafa bo’lishingiz, injiq bo’lishingiz, yordam so’rashingiz, orzu qilishingiz va orzu qilishingiz mumkin. Mustaqillik yoki o’z ehtiyojlaringizni o’zingiz qondirishni va o’zingizni xavfsizlik, farovonlik va sevgi bilan ta’minlashni o’rganing.

Siz kattamisiz? Siz o’zingizning baxtingiz uchun javobgarsiz. Ha, ota-onalar bizning hayotimizga katta ta’sir ko’rsatadi, shunga qaramay, sizda jarohatlaringizni davolash, muvaffaqiyatga erishish, o’z oilangizni yaratish, hayotingizni tartibga solish, sizni sevadigan va qo’llab-quvvatlaydigan odamlarni topishingiz mumkin. Baxtli bo’ling!

Sizning e’tiboringiz uchun hurmat va minnatdorchilik bilan, psixologingiz Yuliya Jukova. 

© Jukova Yu. V., 2023 

Ushbu maqola ajralish buzilishi haqida. Agar sizda ota-onangizga nisbatan nafrat, g’azab, nafrat, g’azab, achinish, sevgi, qo’rquv, aybdorlik va boshqa kuchli his-tuyg’ular bo’lsa, men sizni joy bo’sh bo’lganda qisqa muddatli terapiyaga taklif qilaman.