“Men uyg’ondim va allaqachon bezovta bo’ldim – qilinadigan ish juda ko’p, bugun hamma narsani qila olamanmi? Men xotinim bilan nonushta qilyapman va u nimadandir norozi ekanligini ko’raman. Bir kun kelib biz bir-birimizni sevishni to’xtatsak-chi? Men mashinaga o’tirib, yig’ilishga ketyapman – haqiqatan ham kechikamanmi? Men joyga yetib boraman. Hech narsani unutdingizmi, hamma narsani oldindan ko’rganmisiz? Uchrashuv tugadi. Darhol o’yladim: mashinadagi dvigatel qandaydir g’ayrioddiy shovqin qilmoqda, yo’lda unga biror narsa bo’ladimi? Biror narsa sodir bo’lishidan oldin ustaxonaga borish vaqti kelmadimi?

“Signal” ni faollashtiradigan tizim juda tez-tez yoqiladi va juda qattiq ishlaydi

Ammo, ehtimol, buni qilish oqilonadir? Axir, dunyo haqiqatan ham xavfli: bunga ishonch hosil qilish uchun televizorni yoqish yoki Internetdagi yangiliklarni o’qish kifoya – voqealar haqidagi xabarlarda biz har kuni o’nlab o’limlarni, yuzlab baxtsiz hodisalarni ko’ramiz. Ammo boshqalar qanday yashaydi, nima uchun ular sodir bo’layotgan voqealarga keskin munosabat bildirmaydilar?