Salbiy alomatlar, jumladan, ijtimoiy chekinish, his-tuyg’ularning pasayishi, motivatsiyaning pasayishi va faoliyatni boshlash va davom ettirish qobiliyatining buzilishi ko’pincha jiddiy ijtimoiy va kasbiy disfunktsiyaga olib keladi. Shizofreniya uchun hech qanday davo bo’lmasa-da, davolash odatda antipsikotik dorilar, psixoterapiya va qo’llab-quvvatlash xizmatlarining kombinatsiyasini o’z ichiga oladi. Ushbu muolajalar simptomlarni boshqarish va insonning hayot sifatini yaxshilashga qaratilgan.

Biroq, bu muolajalar kasallikning eng zaif belgilarini, masalan, hissiy to’mtoqlik, irodaning etishmasligi, ijtimoiy va kognitiv faoliyatdagi buzilishlarni samarali hal qila olmaydi. Tadqiqotlar shuni ko’rsatdiki, shizofreniya bilan og’rigan odamlar kasallik boshlanganidan keyingi dastlabki bir necha yil ichida miyaning kulrang moddasining tez yo’qolishini boshdan kechirishadi, bu esa kognitiv nuqsonlarning rivojlanishi bilan bir vaqtga to’g’ri keladi. Neyroimaging tadqiqotlari va molekulyar markerlar shuni ko’rsatadiki, shizofreniya bilan og’rigan odamlar miyaning tez qarishini boshdan kechirishadi, bu esa keyinchalik hayotda demansning ko’payishiga yordam beradi.