Agar ko’p qiziqishlaringiz bo’lsa, qo’ng’iroqni qanday topish mumkin?

Bu maktabdan keyin ham davom etdi. Bir payt men e’tibor bera boshladim: avvaliga men nimagadir qiziqa boshlayman, o’zimni unga boshim bilan tashlab ketaman, men uchun hamma narsa ajoyib bo’ladi… va shunga o’xshash burilish nuqtasiga qadar, to’satdan undan zerikib qolaman. . Men davom etishda davom etaman, chunki men bu masalaga juda ko’p kuch, kuch va ba’zan pul sarflaganman. Ammo oxir-oqibat, zerikish, bu erda boshqa qiyinchilik yo’q degan tuyg’u ustunlik qiladi. Va men bu biznesni tark etaman.

Bu takrorlanadigan stsenariy ikki sababga ko’ra meni juda bezovta qildi. Birinchidan, bu sevimli mashg’ulotlar qanday qilib martabaga aylanishi mumkinligini tushunmadim. Menga bitta narsani tanlashim kerak, qolgan hamma narsani tashlab, zerikish bilan kelishib olishim kerak edi. Ikkinchi sabab ko’proq shaxsiy edi. Menga bu g’ayritabiiy tuyuldi, menda nimadir noto’g’ri edi, chunki men bir narsada to’xtab qololmadim. Men xavotirda edim: balki mas’uliyatdan qo’rqaman? Men o’zimni tarqatib yuboryapmanmi? Yoki bu men muvaffaqiyatdan qo’rqqanim uchun o’z-o’zini sabotajmi?