Ikki oy oldin erim sobiq bo’ldi. Ajrashganimizdan keyin kunni uning Facebook (Rossiyada taqiqlangan ekstremistik tashkilot) va Instagram (Rossiyada taqiqlangan ekstremistik tashkilot) bilan boshlash men uchun yomon odatga aylandi. Shunda ham men faqat o’zimni qiynoqqa solayotganimni angladim, lekin o’zimni ushlab turolmadim.

Uning yangi va eski fotosuratlariga qarab, mensiz hayot haqidagi qisqa eskizlarni o’qib, men qayta-qayta og’ir xotiralarga tushib qoldim. Ishonchim komilki, ko’pchilik bu tuyg’uni biladi. Agar siz ham bir vaqtlar sevgan insoningizning onlayn sahifasini tark etishga kuch topa olmasangiz, ehtimol mening maslahatim sizga yordam beradi.

O’zingiz bilan halol bo’ling. O’zingizni aldashning hojati yo’q va uning ijtimoiy sahifalarida kunlik sayr qilish shunchaki qiziquvchanlik deb o’ylashning hojati yo’q. Uning hisobini qanday holatlarda ochganingizni tahlil qiling. Katta ehtimol bilan, siz juda band bo’lganingizda va diqqatni jamlash va e’tiborni talab qiladigan muhim vazifalarni hal qilsangiz, bu sizni qiziqtirmaydi.

Charchagan, g‘amgin bo‘lgan, o‘z holingga achinib, kelajak qorong‘u nurda ko‘rilganda sobiq odamning hisobi qiziq bo‘ladi. Ishonchim komilki, bu sizga hech qanday yaxshilik olib kelmasligiga rozi bo’lasiz.

Va keyingi safar sizda uning sahifasini ochishga obsesif xohish paydo bo’lsa (va u, albatta, paydo bo’ladi), o’zingizdan so’rang: “Men u erda nimani qidiryapman?” Javob aniq. Siz uning qanday yashashini bilmoqchisiz. Va sizni hasad qiladigan, azob chekadigan va men bilan tez-tez tugaganidek, bir shisha sharobni ochib, ko’z yoshlari bilan uxlab qoladigan narsani topmaguningizcha to’xtamang.

O’tmishni shunchaki nostalji bilan eslayotgan bo’lsangiz ham, unutmang – bu shunchaki virtual dunyo va uning haqiqiy hayotingizga hech qanday aloqasi yo’q. Bir kuni siz ajralishga qaror qildingiz, buning sabablari bor edi va Facebookdagi (Rossiyada taqiqlangan ekstremistik tashkilot) hech qanday rasm yoki messenjerdagi xabarlar ularni o’zgartirmaydi.