Behruzbek Hamidov
nksiyete – odamlar psixoterapevtga murojaat qiladigan eng keng tarqalgan muammolardan biridir. U o’zini turli yo’llar bilan namoyon qiladi. Biri surunkali sababsiz tashvishdan shikoyat qiladi, ikkinchisi ba’zi narsalardan, vaziyatlardan yoki boshqalarning salbiy baholaridan qo’rqadi. Ba’zilar uchun tashvish o’tmishdagi jarohatlarning xotiralari bilan bog’liq bo’lsa, boshqalari zaiflashtiruvchi vahima hujumlari va ular bilan bog’liq alomatlardan azob chekishi mumkin: tez yurak urishi, nafas olish qiyinlishuvi, terlash, titroq va bosh aylanishi.
Haddan tashqari tashvish hayot sifatini jiddiy ravishda buzadi. Yaxshiyamki, bu muammolarni dori vositalari va psixoterapiya kombinatsiyasi orqali boshqarish mumkin.
Men chorak asrdan beri anksiyete kasalliklarini davolayman va men bemorlarda tashvishni muvaffaqiyatli davolashga xalaqit beradigan ba’zi noto’g’ri taxminlar va odatlarni ko’p kuzataman. Bu erda eng keng tarqalgan noto’g’ri tushunchalar mavjud.
1. “Agar men hech narsa qilmasam, tashvishim cheksiz o’sishda davom etadi” degan ishonch.
Anksiyete haqida birinchi qo’ldan biladiganlarning ko’pchiligi vahima hujumining yondashuvini tezda tan olishadi. Siz nimadir bilan bandsiz. To’satdan siz og’ir nafas ola boshlaysiz, boshingiz aylana boshlaydi, yuragingiz tez uradi va o’zingizni aqldan ozgandek his qilasiz. Xavotiringiz kuchayib borayotganini his qilganingizda, o’zingizga aytasizki, agar siz hech narsa qilmasangiz, alomatlaringiz daqiqa sayin kuchayishda davom etadi va yomonlashadi va yomonlashadi. Mantiq aniq, lekin bu noto’g’ri bashorat.
