Behruzbek Hamidov
qarshiliklarimiz (masalan, aql va his-tuyg’ular, istaklar va burchlar, erkinlikni izlash va xavfsizlik istagi o’rtasidagi) ko’pincha tanlov qilishga xalaqit beradi. Bizning psixikamiz murosaga erishmoqchi – va agar u eng yaxshisini topsa yaxshi bo’ladi. Shu bilan birga, ongli “men” ko’pincha xatti-harakatlarning sabablari haqida qorong’ilikda qoladi: “Agar men nimani his qilganimni va nimani xohlayotganimni bilganimda, buni qilmagan bo’lardim.” Men uch yoshli bitta bolani eslayman – u qiyinchilik va og’riq bilan do’stiga o’zi xohlagan sovg’ani berishga qaror qildi: “Go’yo mehribonman”. Bu bola hali ichki ziddiyatga ega ekanligini bilmaydi.
Robert Mizrachi: Qarama-qarshiliklar, murosa… Go‘yo psixoanaliz hammamiz kasalmiz deb taxmin qilgandek! Agar biz sog’lom shaxs deb hisoblasak nima bo’ladi? O’ziga: “Agar men buni qilishni xohlamasam, buni qilishim shart emas” deb ayta oladigan odam. Menimcha, biz haqiqatan ham hamma narsaga qodirmiz. Biz o’z hayotimizni tanlashda mutlaqo erkinmiz va shuning uchun baxtga erishamiz.
Agar tanlov mavjud bo’lsa, nega biz ko’pincha o’z baxtsizliklarimizga sababchi bo’lamiz?
M.A.: Aynan ichki nizolar bizda to’liq amalga oshirilmaganligi sababli, bu butunlay sog’lom odamlarga ham tegishli. Shaxsning tubida istaklar, impulslar, motivlar mavjud bo’lib, ular ongsiz bo’lib, bizning tanlovimizga ta’sir qiladi.
